Lekker niets

Gelukkig zijn mijn buik-darmklachten wat afgenomen. Ik ben dan ook al weer van allerlei dingen aan het doen. Nou ja heel spannend is het niet, maar ik zit niet steeds op de bank. Het helpt mij vooral mentaal om  bezig te blijven. Dat kunnen hele stomme dingen zijn, zoals met mijn moeder huishoudelijke klusjes doen. Even naar de winkel lopen of stukje fietsen. Dat gaat op zich vrij goed allemaal, maar ik moet het mezelf ook gunnen om lekker niets te doen. Gewoon midden overdag een boek lezen of even slapen. Ik kan dat heel moeilijk. Voel me dan veel sneller down en ook gewoon een beetje een nietsnut. Tja als ik heel misselijk ben dan kan ik het wel, maar dan ben je ook tot niets meer in staat. Ik wil niet stilzitten en in beweging blijven. Niet alleen letterlijk in beweging, maar vrienden en vriendinnen blijven zien. Ondernemend zijn maakt dat ik me beter voel, maar ik zou ook meer moeten genieten van een middagje niets.

Morgen naar de VU. We moeten al op tijd weg. Om 07:30 uur in de auto zitten. Ik krijg geen CT-scan. Ik weet morgen dus ook niet of de medicatie aanslaat. Ik ga mijn bloedwaarden laten prikken ( weet niet wat er precies gepikt wordt), praten over de bijwerkingen van de medicijnen en weer nieuwe medicijnen halen. Ik moet wel genoeg hebben tot de eerstvolgende scan in Oktober. Het wordt dus geen stress-dagje gelukkig.

Vanavond ga ik bij oud-collega's  eten samen met JW. Dat is altijd erg gezellig en lekker eten. Ik ben blij dat mijn eetlust nu weer wat terug is. Dit zijn wel de momenten waarop ik geniet en weer even wat anders aan mijn hoofd heb dan ziek zijn.