Buikgriep?

Vanmorgen ben ik met JW bij het Behouden Huys geweest. Het was een goed gesprek en we hebben weer flink wat nuttige informatie gekregen. Daarna zijn we naar huis gegaan en ... ben ik weer op de bank gaan liggen. Ik voel me toch niet echt joepie. Je kunt je het bijna niet voorstellen maar ik heb weer bijna de hele dag op de bank geslapen. Aan het einde van de dag moest ik overgeven. Het lijkt wel of ik buikgriep heb. Ik hoop het in ieder geval wel.....

Niet al te lange post, want ik ga zo verder slapen.

Draai weer vinden

Ik verbaas me er soms over dat ik niet veel vaker in huilen uitbarst door wat er allemaal aan de hand is en dat ik niet depressief word. Het is niet zo dat ik het zo hard mogelijk probeer te verdringen. Vanmorgen werd ik voor het eerst wakker (pas om 11.00 uur) met een gevoel geen zin te hebben er uit te gaan. Wat moet ik doen?

Eenmaal er uit ging het niet echt beter. Geen zin om te eten, koud en lamlendig. Enige wat me opluchtte was dat mijn ogen beter waren dan gisteren. Ik heb nog wel wat dingen gedaan maar mijn gevoel wilde het liefst op de bank liggen.

Tegen het einde van de middag zijn we de stad in geweest om kaarten te halen voor een concert in Vera op 15 Oktober van Sivert Hoyem. Eenmaal thuis ben ik op de bank gaan liggen rillerig onder een slaapzak.

Ik denk dat alles nu bij elkaar komt, ik heb een soort grieperig gevoel, ben erg moe maar heb het ook gewoon even gehad. Zie soms even niet meer hoe het nou allemaal moet. Morgen heb ik een gesprek bij het Behouden Huijs, dat is wel fijn. Ik moet echt even weer een nieuwe draai vinden en leren goed om te gaan met mijn energie. Ook mijn emoties en verdriet moet ik opnieuw een plek geven.

Jarig en ogen

Vandaag is mijn zusje jarig en JW en ik zijn er vanmiddag naar toe geweest. Het was lekker rustig en tegenwoordig vind ik dat erg prettig. Ik voelde me helaas niet zo op en top vandaag. Het begon al dat mijn ogen erg pijnlijk zijn. Rood en ontstoken. Mijn ogen open houden kost bijna moeite en boven mijn ogen was opgezet. Inmiddels is het weer geslonken, maar ik merk wel dat mijn ogen heel moe aanvoelen en het prikt een beetje.
Ik weet niet of dit nou tarceva is, of een effect van de bestraling kan zijn. IK had alweer angst voor een stuwing van de halsslagader ofzo, maar meteen het ergste denken is niet handig. Het neemt af en bij een stuwing heb je ook een dikke nek. Tja ik zoek toch van alles op internet op natuurlijk, maar dat moet je niet teveel doen. Mijn vermoeden is dat het van de bestraling komt, heb ook wel gelezen dat het een bijwerking kan zijn. IK kijk het maar even aan.

Thuis ben ik lekker op de bank gaan liggen, JW heeft gekookt. Ik was moe en rillerig.
Nu zo na het eten en wat uitgerust gaat het wel beter.

Leren

Eigenlijk niet zoveel boeiends te melden. Het gaat zijn gangetje, ik vermaak me nog steeds en doe niet al te veel. Grootste inspanning van vandaag was een wandelingetje naar de stad om even een kadootje voor mijn zusje te kopen.
Bewegen enzo gaat allemaal goed, maar ik zit nu op de bank mijn blog te typen en zojuist hebben we nog een film gekeken, maar ik val dan echt in slaap. ( De film heb ik dus niet echt gezien). Ik voel me echt moe terwijl ik vanmorgen echt lang geslapen heb. Ik denk soms wel eens dat ik wel hele dagen kan slapen. Dat wil ik niet natuurlijk, genoeg te doen.
Tijd inplannen om te rusten zal ik echt moeten gaan leren.

Kinderboerderij

We zijn net terug van een dagje met de familie van JW. JW's moeder is morgen jarig en had vandaag de kinderen en kleinkinderen uitgenodigd. We zijn naar de Holterberg geweest en het was onverwacht superlekker weer. Kinderboerderij, speeltuin echt iets voor mij haha. Naja wel iets voor de kinderen en ik vond het ook zeker wel leuk. Lekker in de zon zitten was al heerlijk.

Er komen nog wat verjaardagen aan deze week. Zometeen naar H van de HBES-bakkers. Ik ben echt ontzettend moe, maar wil er wel even heen. Dinsdag is mijn zusje jarig.

Vandaag ook weer een pruikdagje en het is even wennen na zo'n lange tijd zonder, maar het voelt wel fijn. In ieder geval niet meer het gevoel dat iedereen je meteen als ziek bestempelt.

Passen en meten

En echt opruimdag-boodschappendagje gehad. Na zo'n vakantie is er genoeg op te ruimen en vooral te wassen. Ik probeer zoveel mogelijk alles te doen zoals ik het voor de bestraling deed. Dat lukt me niet altijd en vaak accepteer ik het wel en dan rust ik even uit en dan gaat het ook zo weer. Vandaag werd ik weer eens een beetje misselijk net voor we boodschappen zouden doen Ik bleef in de auto JW haalde de spullen. In de auto werd het me wel even teveel. Ik baal dan zo dat ik niet meer alles zomaar zonder nadenken kan. Ik ben al blij genoeg dat het de meeste tijd wel gaat, maar vanmiddag baalde ik zo. IK dacht ooo jee als ik dit al moeilijk vind..

Het enige wat me helpt momenteel is de wetenschap dat ik weer wat leuke dingen in het vooruitzicht heb. JW die me oppept, familie en vrienden. Zoveel mogelijk in het echte niet-zieke leven blijven mee proberen te blijven draaien, afleiding. Natuurlijk realiseer ik me dat het steeds een stapje minder zal zijn, maar met passen en meten hoop ik zo lang mogelijk van alles te kunnen ondernemen met de mensen waar ik om geef.

Met mijn ouders en zusje en co is in ieder geval een weekeind weg gepland waar ik echt zin in heb. De komende dagen verjaardagen en vanavond de HBES-bakkers dus dat wordt sowieso gezellig.

Family tour

Vandaag heeft JW de camper teruggebracht met A, die even meegereden is en daarna nog even koffie bleef drinken met een heerlijk stukje van de HBES-taart die bij thuiskomst natuurlijk weer in de oven stond.
Daarna begon de family tour. Eerst even bij de zus van JW langs, heerlijke pannenkoeken gegeten, bijgekletst en natuurlijk gespeeld met the kids. Daarna naar mijn zusje, natuurlijk weer heel veel gespeeld met AS en PEP. AS wil graag bij mij slapen en bij Toppie dus dat gaat binnenkort zeker gebeuren. Misschien vind ik het nog wel leuker dan zij. Nu moet haar broertje ook mee, dat zal wel even wennen voor me worden maar Pepijn is echt een schatje.
Na mijn zusje gingen we door naar mijn ouders waar we heerlijke biefstuk hebben gegeten en alweer plannen aan het maken zijn om een weekeindje met ze weg te gaan.

Ik lig nu lekker in bed. Het bed voelt als een reuzenbed nu ik het camperbed gewend ben geraakt. Ook in de auto grijp ik soms verkeerd, bijvoorbeeld om de zonnebril te pakken, omdat ik denk dat ik in de camper zit.

Het is goed om thuis te zijn. Ik ga nog lekker even P en W kijken en daarna slapen in het reuzenbed.

Weer thuis

Zoals de titel al laat zien, we zijn weer thuis. Het voelt niet alsof we vier weken zijn weg geweest. De tijd is omgevlogen en het is beter gegaan dan ik had durven hopen. Natuurlijk merk ik dat ik een behoorlijke klap heb gehad. De bestralingen gaan je niet in de koude kleren zitten. zowel fysiek als mentaal. Ik heb ook geen idee hoe de bestraling zijn werk doet, maar ik heb in ieder geval geen hele rare klachten gehad.
Af en toe word ik wat misselijk zoals ik wel vaker schreef. Ik weet niet zo goed wat ik hier van moet vinden. Het gaat weer over en het is niet zo erg als ik tijdens de bestralingen had. Bovendien ben ik helemaal gestopt met de dexa, als er nog wat vocht in mijn hoofd zit dan wordt dat nu niet weggevoerd.

Genoeg even over ziek enzo. Ik ben weer lekker thuis. Ik ben best blij weer thuis te zijn ook al komt de regen nu alweer met bakken naar beneden. Ik ben weer dichtbij familie en vrienden en dat geeft toch een goed gevoel.

Vanmorgen zijn we weggereden om 08:30 en we waren tegen 16:00 uur thuis. Samen met JW de camper uitgepakt en JW's moeder en vader hebben nog geholpen de camper schoon te maken. Morgen voor 10:00 uur moet hij weer in Beilen zijn. Nu merk je meteen het nadeel van niet meer mogen rijden,want er moet iemand met JW mee rijden morgenvroeg anders kan hij niet terugkomen. Gelukkig valt er altijd iets te regelen ( en is ook al geregeld -->voor er weer allerlei acties uit de kast worden getrokken die achteraf overbodig blijken te zijn ;-) ).

De reis is een goede zet geweest, we hebben veel gezien, veel gedaan en veel mooie herinneringen. We hebben geen verdrietige reis gehad, ik dacht van tevoren dat het misschien mentaal wel heel zwaar zou worden, maar we hebben eigenlijk heel veel lol gemaakt, veel ondernomen en dat is erg fijn. Zo af en toe kleine emotionele momenten, maar hoe gek het ook klinkt als je al twee jaar leeft met kuka dan wen je er toch op een of andere manier aan.

Toch merk ik ook de angst, de angst diep van binnen voor wat er komen gaat. Ik ben wel een klein beetje huiverig voor hoe ik me de komende dagen ga voelen. De regen, weer thuis, alles weer zijn gangetje als de vakantiespullen zijn opgeruimd en alle films en foto's bekeken. JW en ik moeten zorgen dat we niet in een dip raken, dat we onze dagen nog inhoud geven en niet alleen maar bang zijn.

Zometeen weer lekker slapen in een groot bed, hoewel ik ontzettend goed geslapen heb in de camper. Morgen mijn ouders, zusje en co en ik denk en hoop JW's zus en co nog even zien en dan het weekeind de vakantiespullen opruimen, vervelen hoeft nog even niet ;-)

De tour is bijna voorbij

Vandaag was het schitterend weer. Vanmorgen lekker uitgeslapen en ontbeten en toen te voet naar het stadje Rothenburg. We moesten ongeveer een kwartiertje lopen , een redelijke heuvel op en toen waren we er. Het stadje is echt heel schilderachtig, oude vakwerkhuizen en heel erg knus. Er zijn wel veel toeristen, vooral veel amerikanen en ook japanners. Best maf als je in een echt typisch idyllische duitse stad zit. We hebben alle straatjes rondgewandeld, de oude stadsmuur overgelopen en lekker een duits dunkel-biertje gedronken.
Aan het einde van de midddag weer even naar de camper en lekker in de zon gezeten, dan merk ik wel dat ik niet meer de conditite zoals voor heen heb. Ik moet echt even uitrusten.
Na het rusten zijn we Rohtenburg weer ingewandeld om te eten en de planning was om nog een nachtwake tour te lopen, en tour door de stad in het donker met een gids. Ik voel me er een beetje te moe voor.

Dit was eigenlijk een beetje de laatste vakantie dag, vannacht de laatste nacht in de camper en morgen naar huis. Nog een dike 600 km en dan zijn we er weer. Gemengde gevoelens maar vooralsnog wel vooral zin om ook weer thuis te zijn.

Rothenburg ob der Tauber

We zitten weer een stuk dichter bij huis. Vanmorgen nog in de Dolemieten en vandaag weer flink wat kilometers gemaakt over hele mooie bergpassen. Mooie route, mooi weer en mooi uitzicht. We wilden hier naar toe omdat we al meerdere malen gehoord hadden dat Rothenburg zo mooi was om te bezichtigen en het ligt mooi op de route richting huis. We hebben het hier nog niet echt bekeken, maar morgen willen we hier een dagje rondkijken en dan donderdag de laatste meters naar huis maken.
Hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik ook naar huis verlang, maar eerst morgen nog even Rothenburg bekijken en genieten van een laatste dag vakantiegevoel.

Foto impressie

Vandaag hebben we rustig aan gedaan. We hebben gerelaxed, boekje gelezen alles tegen de achtergrond van Dolemieten in de zon. Ook hebben we het zeer leuke en creatieve puzzelboek van ES afgemaakt! (NL\F\GB\S\CH, route 1, met de camper door europa, schildpad)

Stadsfiets en spijkerbroek

Het was gisteren regen regen regen. Vannacht was het regen regen regen en zelfs een sneeuwvlokje hier en daar. vanmorgen werd ik wakker en het was een stralende dag. Waar je ook kijkt hier overal zie je steile bergen als het helder is. HJ en F zitten hier 10km verderop en ze hadden het voorstel te fietsen vandaag. Ik dacht fietsen? In de bergen? Toch maar ingestemd want het pad zou vlak zijn en niet echt off road. Dus ok. JW was net bezig onze fietsen van de camper te pakken toen HJ en F er aan kwamen fietsen: Super stoere helmen, fiets pakjes, klik schoentjes maar vooral: Super gelikte mountain bikes. Slik. Daar fietsten wij dus achteraan: Spijkerbroek, sportschoenen en JW een oude koga van zijn vader en ik op de batavus. Zag er niet uit. Echt niet, maar de Batavus heeft trap ondersteuning zoals bekend. Ik was een beetje bang dat de accu na 10 min al leeg zou zijn dus ik fietste op standje 2. Best zwaar de berg op vond ik, want de fiets is inclusief fietstassen etc. wel 60 kg. Het ging best goed. Na 2 a 3 uur beetje klimmen (meeste was "vals plat") hebben we lekker gelunched. Daarna was het bergje af. Ik vond het wel eng. JW en ik gingen ook niet snel. De super gelikte HJ en F flitsten af en toe links en rechts voorbij. Ik zal proberen morgen foto\film te posten. We hebben hier weer geen goed internet.

Morgen is het hier ook mooi weer en willen we proberen te wandelen, op zijn minst door het chique winkelstraatje hier.

Dolemieten

We zitten alweer op een andere plek. Nog steeds in Italie maar nu in de Dolemieten . Steeds een klein stukje dichter bij huis, maar nog steeds een week voor de boeg. Ik kan nog niet zoveel zeggen over de omgeving en hoe we het hier vinden. We kwamen aan in dikke regen die morgen over schijnt te zijn en we hebben de camper neergezet en zijn de deur niet meer uitgeweest. Met regen is het wel gezellig in de camper, zeker als het avond is. Morgen hoop ik wel dat het ook echt weer droog is zodat we weer wat kunnen ondernemen.

De tijd gaat snel ineens. Komende donderdag gaan we alweeer naar huis. We hebben het er over gehad voor we weg gingen dat we nog wel een week wilden bijboeken als het ons goed beviel. Nou bevalt het heel erg goed het reizen met de camper, maar ik heb ook wel weer de drive om naar huis te gaan. Familie en vrienden wil ik graag weer zien en ik mis thuis ook. Ik weet ook dat het moeilijk voor me zal worden als ik weer thuis ben. We hadden nu echt iets om naar toe te leven, de vakantie met camper, daarna zagen we wel verder. Ik zie er dus ook wel tegen op. Ik zal een bepaalde modus moeten vinden om de dagen door te komen en wil ect proberen er ook nog zoveel mogelijk van te genieten.


Ik had gedacht dat ik deze vakantie veel dingen op papier zou zetten en me heel veel met mijn ziek zijn bezig zou houden, dat heb ik helemaal niet zoveel gedaan. Niet erg, ik ben er blij om dat ik er niet zoveel mee bezig ben geweest. I

Regen

Regen regen en nog eens regen met bakken stroomt het hier uit de lucht. De eerste regen die ik weer zie sinds weken. Ja in Spanje een klein buitje maar dit was echt de hele dag door. We hebben ons er niet door laten weerhouden en zijn met de trein verschillende dorpjes gaan bekijken die behoren tot de cinque terra. Het was leuk, maar het is leuker om de dorpjes wandelend te bezoeken. Je kan ze alle vijf bezichtigen te voet, een mooie route langs de kust. Het weer, maar ook het niet weten hoe ik het vol zal houden maakten dat we die wandeling niet hebben gemaakt, maar het per trein hebben gedaan.
Net als gisteren hebben we weer superlekker gegeten in een leuk klein Italiaans restaurantje. Dit keer een biefstukje. We hebben het betaald uit onze 'pretenveloppe', geld dat we gekregen hebben van mijn ouders en zelfs nog wat van ons huwelijk.
Het weer lijkt hier niet echt beter te worden,we denken dat we morgen dan ook weer verder trekken. Als het de hele dag hoost kunnen we beter wat dichter naar huis rijden en hopen dat we het droge weer op kunnen zoeken.

Levanto

Dankzij een reactie op mijn blog de inspiratie gekregen om naar dit gedeelte van Italië te gaan (Thnx "Hellfire"!). Vanmorgen tegen 10:00 uur weggereden uit Cannes en in Levanto beland bij de Cinque Terre. We zitten op een kleine camping, waar het nogal spannend was met de camper. Best krap en heuvelachtig hier. De omgeving is erg mooi. Ik moet zeggen Italië is toch wel erg mooi en ook het eten is super lekker. Vanavond heerlijk gegeten in een gezellig restaurantje, veel verse vis en een leuke sfeer.
Aan tafel kwamen JW en ik tot emotionele gesprekken, als er allemaal andere gasten om je hen zitten handig...;-) Nu zitten we op het terras bij de camping waar we internet tegen betaling hebben.
Morgen willen we met de trein (misschien wandelen als ik me goed voel) de vijf dorpjes die op de wereld-erfgoedlijst staan bezoeken. Het weer schijnt niet zo mooi te worden.

Ik voel me vrij goed, geniet van Italië en denk dat we ons hier wel een paar dagen vermaken.

Kan op de fiets

Zo ben ik even blij met de electrische fiets die ik twee jaar geleden gekregen heb. Vandaag heb ik samen met JW Cannes een beetje verkend met de fiets dus. Nog best een uitdaging in de verkeersdrukte en soms bergjes op enzo. We hebben langs de boulevard gefietst en de stranden bekeken, de grote boten van de jet-set bekeken en toen in het centrum lekker gelunched. Er zijn hier opvallend veel engelsen.
We beschikken niet over internet en hebben geen informatieboekje van Cannes dus waarom dat zo is weten we niet. Iemand een idee?;-)

Na de lunch heb ik nog even wat door de winkelstraten gelopen met JW. Ik vloog zo af en toe een winkel in. Voor mezelf niets gekocht wel iets voor AS'je..Als mijn zus (jezus) dit leest wordt ze vast erg nieuwsgierig hehe.

Cannes is leuk om gezien te hebben, weten we eens waar al die filmfestivals gehouden worden. Het is hier alleen wel erg druk, ik zou hier niet zo snel aan het strand gaan liggen. Morgen willen we weer verder richting Italie. We hebben wat leuke tips gekregen waar we nog niet geweest zijn. Daar willen we ook wat langer blijven staan, om de paar dagen weer vertrekken maakt ook dat je niet echt helemaal tot rust komt.
We hebben ook wel wat foto;s gemaakt maar die kan ik nu nog even niet posten, met een dongel is dat niet handig. Ik hoop dat we in italie wat makkelijker internet kunnen vinden. Soms denk ik wel dat je voor internet beter in Indonesie kan zitten dan west europa.

Cannes

En ja hoor we zitten weer op een nieuw adres. Vanmorgen hadden we de wekker gezet om de zonsopgang te zien , uitkijkend over de zee, liggend in je bedje in de camper. Het klinkt heel romantisch en het uitzicht was ook erg mooi maar ik was nog zo moe dat ik snel weer in slaap viel. Echt uitgeslapen hebben we niet want we vertrokken om 9:00 uur vanuit Marseillan plage naar Cannes.
Een hele mooie rit, muziekje aan en cruisen maar.
De camper rijdt echt heerlijk, ik kan er zelf niet in rijden, maar je zit lekker hoog, grote ramen en je kan gaan en staan waar je wilt.Je komt aan op de camping zet je camper neer, stroom eraan , stoeljes eruit en klaar... Alleen bij smalle wegen, steile wegen en krappe ruimte om te draaien moet je (JW) even wennen.

Vanmiddag kwamen we in Cannes aan. Tegen een uur of 14:00 reden we camping Bellevue op in een buitenwijk van Cannes. Ik wilde toch wel graag de Cote d'azur bekijken en Cannes en misschien Nice bezoeken. We kunnen hier ook naar het strand, maar daar hebben we ook wel weer heel even genoeg van gezien. IK moet zeggen dat ik wel echt heerlijk uitgerust heb op het strand en het een hele fijne plek vind om te zijn. Ik word ontzettend bruin en heb niet meer zoals voor mijn ziek zijn de onrust om van alles te moeten. Stilzitten kon ik nooit zo goed, maar deze vakantie gaat het best aardig. IK heb twee boeken uit, slaap veel, lig te zonnen en het doet me goed. Ondanks al het rusten vind ik dat ik gezien mijn situatie best redelijk actief ben.
Vanmiddag zijn we vanaf de camping Cannes even ingefietst ( alleen de kust) en weer terug, het is hier redelijk glooiend dus bergop weer terug. ( ok ik heb wel een trapondersteuning ;-) )
In Marseillan plage heb ik best veel langs het strand gewandeld en ook dat ging best goed.

De vakantie doet me zoals gezegd heel erg goed, maar ik voel me ook wel een beetje raar. Soms voel ik me echt zo goed en dan lig ik op het strand en dan doe ik mijn ogen dicht en dan denk ik aan al die keren dat ik ook op het strand lag, gezond , een leven voor me en soms voel ik me dan ook weer even zo en dan kan ik me bijna niet aan het verstand brengen dat ik echt heel erg , laten we zeggen , in de penarie zit. Zo op vakantie lijkt het soms heel even alsof er niets is, zeker als ik me goed voel. Als ik dan op het strand lig en me realiseersdat ik daar zo vaak heb gelegen met een toekomst voor me, gezond en wel dan word ik wel heel verdrieitig. Als ik in de camper zit en ik hoor muziek die me doet denken aan vakanties van vroeger , dan realiseer ik me hoe weinig problemen hoe ik toen eigenlijk had, hoe mooi het leven kan zijn en dat dat nu toch wel even heel anders is. Ook nu is het leven nog mooi, maar zo mooi dat je er niet aan moet denken dat het snel voorbij zal zijn. Het lijkt erop dat het verdriet langzaam de ruimte krijgt en het is niet altijd makkelijk , maar het lucht ook wel op.

Ik eindig mijn blog positief, omdat ik niet wil dat mensen denken dat ik heel erg verdrietig ben op vakantie. Ik ben vooral blij dat het zo goed gaat, geniet van alles wat ik kan doen en zien en ook van het lekker zonnen, lezen en slapen.

We zouden internet op de camping hebben, maar dat loopt nog niet echt gesmeerd. Gaan we morgen even uitzoeken. Het is dus alleen blog erop zetten, mails beantwoorden en blogs lezen is niet echt haalbaar met een dongel in het buitenland.

Au revoir les Sirenes

Ik ben vandaag niet misselijk of iets dergelijks geweest. Een symptoom vrije dag, prima. We hebben vanochtend voor het eerst een echte franse bakker opgezocht we vonden een op 5 minuten fietsen. Le Grande.

Na het ontbijt heb ik zelfs geshopped. Naja geshopped. Het is hier een beetje armoedig met aan elkaar gepsijkerde winkeltjes, maar wel geinig. Ik heb met succes geshopped want ik heb twee hoofddoekjes gescoord.

Daarna hebben weer op het strand gelegen en gelezen. Het was flink smeren geblazen want het waaide zo hard dat het parasolletje niet opgezet kon worden. Na de middag zijn we een stukje gaan wandelen richting het zuiden. Na een half uurtje op het strand gelopen te hebben door de wind kwamen we terecht in een leuk strand tentje waar we lekker een salade hebben gegeten. Daar was ook wind. JW heeft 2x een parasol bij de kladden gegrepen. Ze waren al uit hun “sokkel”gevlogen maar JW ving ze nog met 1 snelle beweging. Hij hoopte op applaus van franse mademoiselles, maar die waren er niet. Dus hij moest het met mijn glimlach doen. Dit was wel het hoogtepunt voor JW want hij heeft een behoorlijke off-day. Hij mompelde zelfs iets over Starcraft 2. Als er Starcraft aan te pas moet komen om JW uit de put te trekken is het redelijk ernstig. Even aankijken, meestal is het wel na 1 dag over.

Eenmaal terug bij onze camper hebben we nog wat gelezen en besloten dat we morgen naar Cannes zouden gaan. Camping uitgezocht. Cannes is halverwege Italië en zit onder de 400km grens die we aan willen houden. Morgen is het dus au-revoir Les Sirenes. Het is een bijzondere camping. Alles straalt vergane glorie uit. Dat deed de camping ook al 8 jaar geleden bij onze eerste gezamenlijke vakantie. Toch voelen JW en ik ons hier wel thuis. We staan pal aan zee wat echt een super gevoel van luxe geeft. De camping is verder sober maar dat is ook wel ok op de een of andere manier. JW heeft betaald bij de “oude baas” vandaag. We hoorden van andere campinggasten die hier al 40 jaar komen dat het dus 40 jaar geleden een zakenmannetje was. De camping stond overvol, je betaalde 60 franc, bijna 2x zoveel als de 20 euro nu. Alles was super modern en liep gesmeerd. Er waren dansavonden en er was een winkel. Nu is er niks en ligt de baas voor pampus op een oud matras in een stoel. Net als 8 jaar geleden. JW kwam beetje gefrustreerd terug van het betalen. Hij had de man van alles willen vertellen maar de man begreep JW zijn “Bonne apres midi” niet eens. Wel had de man 4x met een lachend gezicht gezegd. Vous etes monsieur...... “Top”.

Vanavond hebben we toen het donker was twee stoelen gepakt en zijn we bij de branding gaan zitten met een flesje wijn en twee kaarsjes.

Morgen racen we weer weg. En als je je afvraagt hoe het is om met een camper te reizen ;-) : Super handig. JW knoopt de fietsen achter op de camper en gooit de vuilnisbak leeg. In de tijd dat hij daarmee bezig is heb ik alle kruidenpotjes opgeruimd en het DE-koffiezetapparaat vastgezet. 5 min daarna rijd je de campingpoort uit. Een camper is: Vrijheid!

Zee

Vanmorgen werd ik om 0700 uur wakker omdat het licht werd en toen ik vanuit het bed naar buiten keek zag ik de zee. Echt super om zo wakker te worden. We hadden de wekker gezet om 0900 uur, omdat ik anders doorslaap tot sint juttemus. Voor we broodjes gingen halen voor het ontbijt zijn de zee in gegaan. Lekker wakker worden en supercool om te doen zo vanuit de camper de zee in.

We vermaken ons ook hier weer prima. ook al is het weer een strand. Met je camper echt pal aan zee was wel ons doel en dat is nu echt gelukt. Het is ook wel bijzonder om op een plek te zijn waar je samen voor het eerst op vakantie bent gegaan 8 jaar geleden. Ik voel me nog steeds zoals de afgelopen dagen. Gelukkig gaat het nog steeds vrij goed.

Les Sirenes

We zijn weer in Frankrijk. Het plan is om van hieruit door te gaan naar Italie. We zitten op camping les Sirenes in Marseillan Plage.
We zijn hier naar toe gegaan omdat we onze allereerste vakantie samen hier ook geweest zijn. De camping is niets veranderd, een beetje meer uitgestorven nu.
Vergeleken met de eerste keer hier zijn we nu met een camper ipv een tent en we staan pal aan het strand. Ons uitzicht is de zee. Internet hebben we hier niet, we doen het blog met een dongel, maar dat is posten en afsluiten anders wordt het veel te duur. Er volgt bij een goede internet verbinding nog wel een foto van het bewijs dat we echt AAN de zee staan.

Dag 14 Zwembad en al weer twee jaar

Het is echt niet normaal hoe lang ik slaap. Ik werd vanmorgen gewoon pas wakker om 11:15. Ik ga dan slapen zo tegen 00:00. Sinds ik de dexa niet meer slik denkt mijn lichaam echt: pakken die slaap. Het is wel maf want de halve dag lijkt dan al voorbij en ik lijk ook wel uit een coma te stappen. Het is wel lekker zo op vakantie, doen wat je wilt, lekker slapen, ontbijten en dan zien waar je zin in hebt. Vandaag zijn we op de camping gebleven en bij het zwembad gaan liggen. Ik heb de hele middag mijn boek gelezen, daar kom ik ook eindelijk echt aan toe en kan me er ook op concentreren.
De vakantie is een goede stap geweest. Ik ben zo blij dat ik het heb gedaan. Even weg van de zorgen en de stress. Natuurlijk blijft die altijd aanwezig, maar het doet ons gewoon heel goed om even de zon de zee en de rust op te zoeken en een andere wereld in te stappen.

Ondertussen plannen we de vervolgstap in onze trip en we zitten er over te denken om richting Italië te gaan. Dan hebben we Frankrijk, Spanje en Italië gehad. Voor we vertrokken vond ik niet alle landen even fijn om te bezoeken i.v.m mijn gezondheid, maar het gaat best aardig en ik heb er wel vertrouwen in.

Met die gezondheid gaat het nog steeds hetzelfde. Mijn haar is eigenlijk nog steeds niet echt helemaal uitgevallen, ik zat me alweer druk te maken. O jee het valt niet helemaal uit, nu werkt het niet. (slaat nergens op). Vanmorgen lagen er allemaal zwarte haartjes op het kussen. dat ik zwart haar had wist ik ook niet, maar iets anders kan ik er niet van maken. Mijn hoofdhuid is nog niet echt beter aan het worden, er blijven kleine pukkeltjes komen en ik weet niet of het nou van de bestraling komt, of dat het komt omdat ik nu altijd iets op mijn hoofd heb, een shawl of een petje. Mijn pruik heb ik nog niet op gehad. Te onhandig en te heet op het strand en in het zwembad.

Hoewel ik vorig jaar erg stilstond bij het feit dat ik een jaar lang met longkanker had geleefd, terwijl mijn prognose erg slecht was, heb ik dat dit jaar helemaal niet zo. Begin september 2008 is de diagnose gesteld, nu al weer twee jaar geleden. Ik ben er nog steeds. Genoeg meegemaakt en wel een treetje lager, maar dit hadden we september 2008 niet gedacht. De hoop kwam met de tarceva, het ging zo goed dat je stiekem hoopte nog vele jaren erbij te krijgen. Je weet dat het zo fout kan gaan, maar het is erg moeilijk om je te realiseren hoe ziek je bent, als je zoveel kan.
Ik baal ontzettend van de laatste ontwikkelingen, maar ben ook dankbaar deze twee jaren gekregen te hebben. Ik wilde niet stilstaan bij 2 jaar, juist omdat er net negatieve ontwikkelingen zijn geweest, maar 2 jaar leven met stadium 4 longkanker en mijn prognose daar moet ik toch ook blij mee zijn. Ik heb zoveel gedaan en me vooral ook goed gevoeld. Mentaal was het niet makkelijk en dat is het nog steeds niet maar samen met JW en met alle liefde en steun van familie en vrienden houd ik me lekker niet aan de statistieken.

Dag 13 Rustig dagje

De tijd vliegt..we zitten nog steeds op de camping vlakbij Barcelona. Vandaag was het een dagje uitrusten. Uitgeslapen, wat was gedaan, het bed zandvrij en toen even naar het strand vlakbij de camping. Eenmaal op het strand betrok het weer een beetje , het was lang niet zo'n top-dag als gisteren.

We hebben het hier nou ook wel weer gezien, het strand en het weer zijn super lekker maar er is nog zoveel meer te zien. We weten alleen nog niet zo goed waar we nu naar toe willen. We willen in ieder geval bekijken waar het weer een beetje gunstig blijft. Morgen verdiepen we ons wel wat meer in waar we nog naar toe willen. Als iemand nog tips heeft dan verneem ik het wel ;-)

Met mijn gezondheid gaat het zoals de afgelopen paar dagen. Had alleen vannacht last van een ' naar de wc-ren-moment' , gelukkig goed afgelopen en ik heb een klein beetje last van mijn huid die ontzettend droog wordt van de zon. Eigen schuld ik ga met tarceva de zon in, en mijn gezicht bedek ik wel met petjes enzo, maar de rest van mijn lijf vang veel zon. Ik smeer me goed in, maar merk wel dat mijn huid heel erg droog wordt en dat er her en der wat pukkeltjes komen. Maakt me niet zoveel uit, ik heb amandelolie bij me en als ik dat er op smeer is de schade te overzien en ik vind het gewoon heel erg lekker om nu in de zon te liggen.

Ik heb het erg gezellig met JW , het lijkt soms heel even een gewone ongedwongen lang leve de lol vakantie, al weten we beide dat het nooit meer lang en leve de lol zal zijn. We merken ook beide wel dat we heel gemakkelijk in een depri-modus kunnen komen en hopen beide dat dat niet gaat gebeuren . Helemaal niet als we weer thuis zijn..

Over thuis gaan we nog niet nadenken, we zitten op de helft. Ook al moet ik zeggen dat ik na de 4 weken ook wel zin heb om naar huis te gaan om familie weer te zien, ons huis te ( hopelijk ) bewonderen en andere vrienden weer te zien.

Dag 12 Strand met B en L

Een perfecte op en top vakantie-dag achter de rug..

• Uitslapen tot 11:00 uur (ook echt pas dan wakker worden en niet een beetje blijven doordommelen) 
• Samen met JW ontbijt gehaald bij de winkel op de camping
• Lekker rustig aan ontbijten, koffie, koffie en nog een koffie
• Tegen 13:00 uur richting strand, koeltas met drankjes...
• Op het strand liggen met JW en B en L
• Flinke golven die je bikini alle hoeken van de zee laten zien
• Een heerlijke mojito gehad en omdat hij zo lekker was nog 1
• Best laat thuis van het strand en toen maar een eitje op een boterham gegeten
• Nu lekker moe en voldaan in de camper mijn blog aan het schrijven

Het moge duidelijk zijn: Het was een superleuke, gezellige dag. Ik heb me prima vermaakt met JW en zeker ook met L en B. 

Dag 11. Barcelona again

Zo alweer een dag voorbij. Ik ben inmiddels gestopt met de dexa en ik merk het volgens mij een heel klein beetje. Ik merk ten eerste dat ik veel beter slaap, vanmorgen doorgeslapen tot 10:30..nou dat is echt lang voor mij maar wel heerlijk. Verder merk ik dat ik echt op gang moet komen, na het ontbijt krijg ik weer energie, net alsof eten mij dan echt op gang moet helpen om energie te krijgen , maar ook om de misselijkheid een beetje te dempen.

Vanmorgen was ik alleen wat misselijk bij het opstaan na het ontbijt ging het goed en de rest van de dag ook. 

Vandaag was het weer hier een beetje wisselend. Zon, maar ook regenbuien. We hebben dus behoorlijk uitgeslapen en daarna ontbeten. Naja meer een soort van brunch eigenlijk. In de loop van de middag zijn we naar Barcelona gegaan met de trein, daar doe je ongeveer 40 minuten over. We hebben de Arc du triomf bezocht  en de Sagrada familia .  Bij de Sagrada Familia zijn we even bij een MC-donalds gaan zitten en toen waren we getuige van een heuse (bijna) beroving. Het is hier echt oppassen geblazen met zakkenrollers en mensen die je proberen geld af te troggelen. Een man op het terras had een fotocamera naast zich liggen ( niet slim ) op de grond. Een man die wij van erg dichtbij konden zien vroeg de man met de camera de weg naar het station en ik en JW vonden het al vreemd (detectives als wij zijn :-) )  dat de man de weg vroeg. Ten eerste omdat hij het veel beter aan mensen meer bij hem in de buurt kon vragen en omdat hij er gewoon zo ontzettend uitzag als een ' local' . Ok vooroordeel hij zag er ook nogal luguber en onnozel uit. JW zei nog: ' Nou die heeft het buskruit ook niet uitgevonden' . Terwijl de man de weg uitlegde probeerde een ' vriendje' van de man die de weg vroeg de camera te pakken. Jw zag het gebeuren maar had even tijd nodig om zich te realiseren wat er gebeurde. Hij stond wel op en liep naar de dief, maar pas toen een andere vrouw begon te schreeuwen leek het of hij wakker werd en liep hij naar de dief al wijzend naar het andere publiek dat dat de dief was. Inmiddels had de bewuste man de camera al in de hand en na het geschreeuw en nadat de omstanders en JW op hem afliepen zette hij de camera midden op de stoep neer. Mm heel verhaal van gemaakt, maar het maakt gewoon best wel indruk en je ziet gewoon hoe ontzettend gemeen en vuil mensen kunnen zijn. Maar niet te lang bij stil staan, vooral goed op je spullen passen. 

B en F vrienden van ons uit Groningen die deze week in Barcelona zitten hebben we weer ontmoet bij het ' diner' . We hebben heerlijk gegeten , wederom tapas, maar dat hoort ook als je in Spanje bent. Tijdens het eten kregen we een lekkere onweersbui, maar we zaten net droog genoeg.

Morgen wordt weer een strand-dagje denk ik en daarna zien we wel even wat we gaan doen. In Barcelona is nog genoeg te zien, maar misschien gaan we ook wel verder. 

De foto's zijn van vandaag in Barcelona bij de Arc de triomf en de Sagrada familia..

Blog dag 10, Barcelona

We zitten op een camping vlabij Barcelona. We zijn ook al in Barcelona geweest en hebben met vrienden lekker Tapas gegeten. Terug in het kust treintje werd ik wel heel moe dus ik ga nu lekker slapen. Ik zal morgen een wat uitgebreider verslag doen.

Laatste dag Gare du roi 

Ik zit momenteel bij een mc-Donalds in Gare du Roi waar ze internet hebben. Vandaag heerlijk weer gehad, gewoon superheet..Lekker aan het strand gelegen, puzzels gemaakt met JW en geluierd. Ik voel me goed, heb alleen last van mijn oren af en toe. Een soort oorsuisen wat volgensmij goed als bijwerking van de bestraling kan komen. Het doet geen pijn ofzo maar is meer vervelend. 

Soms overvalt me ook ineens het gevoel van; Shit wat gebeurt er allemaal, hoe gaat het nu verder met me wat staat me te wachten..Heel snel zet ik dat dan maar uit mijn hoofd en probeer ik vooral zoveel mogelikj te genieten van de zon, het strand het lekker uitrusten en de plannen die voor de rest van de weken willen maken. 

Morgen vertrekken we dus, we gaan een stuk Spanje in bij Barcelona in de buurt. Barcelona zelf bekijken en nog weer de kans naar het strand te gaan. 

Blog dag 8

het wordt een beetje saai voor de lezer...Vandaag weer een stranddag, nu op het strandje iets verderop. Heerlijk gelegen en uitgerust.
Daarna langs de MC-Donalds ijsje gehaald, daar hebben ze gratis WIFI en kunnen we even de mail lezen. Op de camping schrijf ik mijn blog met een dongel van JW, dat is alleen bericht posten en weg wezen anders betaal je je scheel (2 euro per MB ofzo).

Het gaat fysiek eigenlijk een beetje zoals gisteren. IK kan van alles maar moet af en toe even mezelf in acht nemen. Morgen wordt het weer een warme dag, 30 graden, dus drie keer raden wat we gaan doen :-) Na morgen willen we weer verder trekken.

Als de internetverbinding weer beter is dan zullen we wat foto's plaatsen.

Dag 7

Vandaag alweer de 7e dag dat we weg zijn. We hebben vannacht heerlijk geslapen en werden wakker met heerlijk weer. Rustig ontbeten en

toen met de fiets het gebied hier een beetje verkend. We hebben een leuk strandje ontdekt, net voorbij het uitgestrekte strand van de

camping met een leuk strandtentje. Toen we er kwamen hadden we nog geen badkleding bij ons, maar morgen willen we daar lekker gaan

liggen.

Vanmiddag hebben we nog wel even op het strand gelegen bij het strand van de camping. Heerlijk met een boekle, nog even gezwommen en

genoten van het heerlijke weer, de rust en de zon op mijn lijf. Ik krijg er echt energie van en we vermaken ons prima. Nu we lekker bij

het strand zitten komen we ook echt tot rust, in de avond prutsen we lekker met de 'scottelbraai', gasbrandertjes, een wijntje. IN de

ochtend lekker ontbijten met een stokbroodje/ croissantje en verder lekker aan het strand, eindelijk de boeken lezen waar ik maar niet

aan toe kwam.

We voelen ons ook wel maf. Het lijkt een vakantie als vanouds, maar waar we voorheen op het strand fantaseerden over later , is dat nu

vooral blij zijn met elk moment dat ik me goed voel. We hebben het niet heel veel over mijn ziek zijn, beide zijn we even toe aan

ontspanning en willen we er even niet teveel bij stil staan, maar je voelt natuurlijk allebei dat het anders is.

Ik voel me wel goed. Zoals gezegd kan ik soms heel moe worden, maar ik fiets, zwem , wandel en doe eigenlijk alles. Morgen wordt weer een

lekker stranddagje en zondag waarschijnlijk ook. Het weer blijft goed. Na het weekeind kijken we wel waar we naar toe willen.

Dag 6, le Grau du Roi

We hebben de zee bereikt. We zitten op een camping pal aan de middelandse zee. Het is een enorm grote camping maar je merkt dat het laag seizoen is begonnen want het is erg rustig. Dit vinden we niet erg want we hadden een plekje voor het uitzoeken en hebben veel privacy.

We blijven hier denk ik een paar dagen om in een ritme van uitslapen, ontbijten, fietsen, lunch, strand, avond eten, wijntje en weer slapen te komen. Het internet\wifi netwerk van de camping is zo brak dat we er eigenlijk geen euro voor willen betalen. Dus ik zal alleen af en toe wat tekst op mijn blog zetten bovendien is het ook wel eens fijn om offline te zijn een paar dagen.  

Dag 5. Monestier de Clermont

Alweer de vijfde dag van onze trip. Vandaag weer echt met de camper op pad vanaf HJ en F. We zijn vertrokken om 9.30 na een lekker ontbijt en een goede nacht. Ik heb echt heerlijk geslapen en ook eens doorgeslapen voor de verandering. We hadden gisteravond al een camping opgezocht vlak onder Grenoble. We zitten op de camping: 'Les Portes Du Trièves ' in het plaatsje Monestier de Clermont.


De camping ligt in de Franse Alpen, is erg rustig en prima om een nacht te verblijven. We kwamen aan tegen 13:30 en hebben de camper neergezet en zijn met de fiets het dorpje ingegaan om wat eten te halen. Terug bij de camper waren we beide heel erg moe. Ik kan soms ineens heel moe worden en als ik dan even rust gaat het wel weer, maar het is wel even wennen en je moet er rekening mee houden. Ik vind het niet zo gek gezien alles wat er aan de hand is. Ik doe natuurlijk weer ontzettend veel en tja ik kan niet net doen alsof er niets is. Ook merk ik dat vaker goed door begint te dringen wat er aan de hand is, en de emotionele stress gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Ik ben even een uur op bed gaan liggen en dan is het daarna ook weer goed. Soms ben ik ook ineens heel bang als ik zo moe word, ik schrik dan van mijn lichaam. Ik ben het niet gewend, tenminste al bijna twee jaar niet meer dat ik me zo moe en slap kan voelen. Toch ben ik blij dat ik me nu weer zo veel beter voel dan in de bestralingsperiode. 


Vanavond willen we een camping aan de kust uitzoeken (Middellandse zee).We willen daar dan wat langer blijven staan om echt even tot rust te komen en ik heb zo'n zin om lekker aan zee te zijn...