Cannes

En ja hoor we zitten weer op een nieuw adres. Vanmorgen hadden we de wekker gezet om de zonsopgang te zien , uitkijkend over de zee, liggend in je bedje in de camper. Het klinkt heel romantisch en het uitzicht was ook erg mooi maar ik was nog zo moe dat ik snel weer in slaap viel. Echt uitgeslapen hebben we niet want we vertrokken om 9:00 uur vanuit Marseillan plage naar Cannes.
Een hele mooie rit, muziekje aan en cruisen maar.
De camper rijdt echt heerlijk, ik kan er zelf niet in rijden, maar je zit lekker hoog, grote ramen en je kan gaan en staan waar je wilt.Je komt aan op de camping zet je camper neer, stroom eraan , stoeljes eruit en klaar... Alleen bij smalle wegen, steile wegen en krappe ruimte om te draaien moet je (JW) even wennen.

Vanmiddag kwamen we in Cannes aan. Tegen een uur of 14:00 reden we camping Bellevue op in een buitenwijk van Cannes. Ik wilde toch wel graag de Cote d'azur bekijken en Cannes en misschien Nice bezoeken. We kunnen hier ook naar het strand, maar daar hebben we ook wel weer heel even genoeg van gezien. IK moet zeggen dat ik wel echt heerlijk uitgerust heb op het strand en het een hele fijne plek vind om te zijn. Ik word ontzettend bruin en heb niet meer zoals voor mijn ziek zijn de onrust om van alles te moeten. Stilzitten kon ik nooit zo goed, maar deze vakantie gaat het best aardig. IK heb twee boeken uit, slaap veel, lig te zonnen en het doet me goed. Ondanks al het rusten vind ik dat ik gezien mijn situatie best redelijk actief ben.
Vanmiddag zijn we vanaf de camping Cannes even ingefietst ( alleen de kust) en weer terug, het is hier redelijk glooiend dus bergop weer terug. ( ok ik heb wel een trapondersteuning ;-) )
In Marseillan plage heb ik best veel langs het strand gewandeld en ook dat ging best goed.

De vakantie doet me zoals gezegd heel erg goed, maar ik voel me ook wel een beetje raar. Soms voel ik me echt zo goed en dan lig ik op het strand en dan doe ik mijn ogen dicht en dan denk ik aan al die keren dat ik ook op het strand lag, gezond , een leven voor me en soms voel ik me dan ook weer even zo en dan kan ik me bijna niet aan het verstand brengen dat ik echt heel erg , laten we zeggen , in de penarie zit. Zo op vakantie lijkt het soms heel even alsof er niets is, zeker als ik me goed voel. Als ik dan op het strand lig en me realiseersdat ik daar zo vaak heb gelegen met een toekomst voor me, gezond en wel dan word ik wel heel verdrieitig. Als ik in de camper zit en ik hoor muziek die me doet denken aan vakanties van vroeger , dan realiseer ik me hoe weinig problemen hoe ik toen eigenlijk had, hoe mooi het leven kan zijn en dat dat nu toch wel even heel anders is. Ook nu is het leven nog mooi, maar zo mooi dat je er niet aan moet denken dat het snel voorbij zal zijn. Het lijkt erop dat het verdriet langzaam de ruimte krijgt en het is niet altijd makkelijk , maar het lucht ook wel op.

Ik eindig mijn blog positief, omdat ik niet wil dat mensen denken dat ik heel erg verdrietig ben op vakantie. Ik ben vooral blij dat het zo goed gaat, geniet van alles wat ik kan doen en zien en ook van het lekker zonnen, lezen en slapen.

We zouden internet op de camping hebben, maar dat loopt nog niet echt gesmeerd. Gaan we morgen even uitzoeken. Het is dus alleen blog erop zetten, mails beantwoorden en blogs lezen is niet echt haalbaar met een dongel in het buitenland.