vrijdag 30 september 2011

En zo lig je weer in een MRI

Het was weer een heftig dagje vandaag. Gisteravond vlak voor ik ging slapen en nog even wat op de laptop bezig was zag ik ineens weer een gek iets. Ik kan het heel moeilijk omschrijven, maar het leek precies op een jaar geleden toen ik de hersenuitzaaiingen ontdekte. Ik werd vanmorgen gebeld door de VU om te horen hoe het ging met het minderen van de afatinib en toen heb ik (nou ja JW ) de klachten allemaal doorgegeven. Mijn arts belde later zelf op en vond het verstandig dat ik langs zou komen.
Zo zaten we vanmorgen om 10.30 in de auto onderweg naar het ziekenhuis. Gelukkig is de diarree wat afgenomen en voel ik me wel weer iets fitter, maar het is natuurlijk niet leuk wat er gisteravond gebeurde. Ik denk dat de hersenuitzaaingen weer actief zijn. Misschien dat ik me daarom ook wel zo moe voel.

Na het gesprek met de arts kon ik door naar de MRI scan. Ik was erg blij dat dat gelijk kon, dat scheelt weer 4 uur reistijd. Om 15.45 lag ik in de MRI met alle toeters en bellen van dien. Man wat een herrie weer, als je daar geen hoofdpijn van krijgt. Het aanprikken van de contrastvloeistof ging ook niet echt soepel. De vierde keer was het raak, met een kinderinfuus. Ik schijn nogal dunne vaten te hebben.

Ik heb geen uitslag gekregen van de MRI. Ik word maandag gebeld. Weer een lekker stress-momentje dus.
Het weekeind maar proberen niet teveel aan te denken en te genieten van het weer. Maandag is de stress er weer genoeg, maar ik heb even geen energie meer er teveel over na te denken.

Helaas moet ik vanavond het feestje van mijn zusje ook nog missen. Ze is 30 geworden en gaf een feestje in het restaurant waar ze werkt Ik vind het echt niet leuk dat ik hier niet bij kan zijn.

Alsof je na een dag al niet genoeg ellende hebt gehad was er nog een verdrietig moment aan het einde van de middag.. Een lid van de hyvesgroep (A) is helaas overleden vandaag. Weer een stoere sterke en humorvolle vrouw die haar leven verliest door longkanker. Ik wens haar naasten heel veel sterkte en kracht met dit verlies.

De bloemen ik gekregen heb en die in de achtertuin stonden waren een welkome oppepper. De moeder van I, uit Amaterdam had ze laten bezorgen met een heel lief berichtje. Ik denk dat ze het wel leest: dankjewel!

Geen opmerkingen: