Vogel, vrienden en verdriet

Zo wat weer een dag. Vanmorgen voelde ik me eerst niet zo best. Moe, geen zin om te eten en vannacht ook een onrustige nacht. Ik voel me gewoon ook mentaal niet zo goed. Ik maak me druk over mijn stem. Het is gewoon niet normaal en als ik op internet kijk dan vermoed ik wel dat er iets anders aan de hand is dan een hese stem van medicijnen. De dag begon niet al te goed dus.

In de loop van de ochtend kwam de zus van JW. Ze had een kadootje voor me ..
Echt je verzint het niet: een kanariepiet! Waha ik schrok eerst even. Ik dacht o jee wat moet ik nou weer met zo'n beest. Maar het idee is natuurlijk superlief. Een lief klein vogeltje die een beetje rondfladdert en fluit is wel gezellig. Ik mag een week kijken hoe ik het vind. Ik begin het wel steeds leuker te vinden.

In de middag kwamen HJ en F . Ze zijn een weekje in Nederland. We hebben voor het eerst hun zoontje M. gezien en vastgehouden. Wat een schatje.  We hebben de loungeset maar weer naar buiten gesleept. Heerlijk buiten gezeten en ik bemerkte zowaar dat ik weer wat energie kreeg. Sinds vandaag durf ik wel te zeggen dat de energie iets beter lijkt. Nog wel een keer een snel toiletbezoekje gehad, maar ik voel me in principe wat beter worden. Ook het eten ging goed. HJ had heerlijk gekookt.
Dit neemt niet weg dat ik me nog steeds wel druk maak om mijn stem. Morgen word ik gebeld en dan ga ik vragen wat hiervan de oorzaak is. Ik heb meerdere vragen die ik wil stellen.

Het meest verdrietige wat ik vandaag hoorde en wat me echt weer zo met mijn neus op de feiten drukt was het bericht van Q. Ze was hier nog een aantal week terug. Ze had vandaag een erg slechte uitslag. Vol goede moed en energie zat ze in een behandeling specifiek gericht op haar lever en nu kreeg ze te horen dat er overal uitzaaiingen zijn gevonden. Zo oneerlijk, zo hard en zo verdrietig.