maandag 4 mei 2009

Weer even alleen

Het was weer even wennen vandaag, JW moest weer naar Arnhem en blijft er ook in een hotel. Ik had voor vandaag helemaal niets gepland. Bij het opstaan voelde ik me wel even alleen en vooral ook erg moe.
Alsof ze het konden zien kreeg ik een sms van mijn ouders dat ze even langs kwamen.

Ze kwamen in de middag en ik ben voor die tijd even gaan sporten. Bizar hoe je conditie in een week tijd kan verslechteren. Ik heb rustig aan gedaan en thuis lekker uitgerust op de bank en thee gedronken met mijn ouders.

Als ik zo alleen ben, JW aan het werk en alles gaat zijn gang dan merk ik wel hoe zwaar ik het heb. Zolang ik maar wat kan ondernemen, onder de mensen ben en afleiding heb gaat het best aardig. Nu ik moe ben en alleen is het best lastig om niet de hele tijd aan de toekomst te denken, hoe die eruit ziet en waarom me die kuka in godsnaam overkomen is. Zinloze vragen, het heeft geen zin, maar ga maar proberen om er niet aan te denken.

Ik kom wel uit mijn gedachtenstromen en vind uiteindelijk ook 'met mijzelf' wel een manier om er mee om te gaan. JW is altijd bij me, vaak zijn we bij vrienden , familie of op vakantie. Even weer de tijd voor mezelf is niet verkeerd maar wel confronterend :)

3 opmerkingen:

marjolijn zei

Lieve meis,
Ja, dat geloof ik wel dat het weer even wennen is als je alleen bent.
Fijn dat je ouders even langskwamen.
Ja, als je lijf even niet mee wil, lever je meteen in aan conditie, wat je dan weer opnieuw in moet halen.
Succes vandaag en verheug je maar dat JW vandaag weer thuiskomt.
Goede moed , meis.
Liefs Marjolijn.

Ibella zei

Soms is het ook wel goed even alleen te zijn, alleen met je gedachten en zonder afleiding en dan zoals jezelf zegt vind je een manier om met jezelf om te gaan. Goed hoor, ik vind je heel sterk, fijn dat JW vandaag weer komt.
Liefs Ibella

Anoniem zei

Hey Karinelientje,

Af en toe denk ik wel eens aan jou. Ik vind iemand die 42 jaar is erg jong voor longkanker en er zijn ook lotgenootjes die zelfs nog iets jonger zijn. Maar 28 of 29 jaar pffffffft. Ik was toen net afgestudeerd! Die momenten dat je alleen bent, gaan je gedachten alle kanten op, maar jij (een grunniger) bent sterk en jij zeult een manier vinden hoe je hier mee om kunt gaan.

Liefs Esther