We zijn onderweg naar Heemstede om daar vannacht te blijven slapen. Ik kon vannacht ' o what a surprise' moeilijk slapen en had last van een zeurende pijn onderin mijn rug. Echt pijn kun je het niet noemen, maar ja zo vlak voor een scan word je er niet rustig van ofzo;)
Gelukkig voel ik me wel energieker maar of dat nou door de adrenaline komt..
Meer energie is een goed teken natuurlijk en een spijkerbroek die ik net na mijn opname nauwelijks niet meer aan kon (te groot) zit behoorlijk strak. Ik val dus ook niet zommaar af en dat is ook een goed teken.
Toch hebben we minder stress dan de vorige keer, toen zat ik de dag ervoor op de heenreis al met een hartslag van over de 120 volgensmij.
Een uitdaging op zich wordt het opstaan morgenvroeg. We moeten al om 800 uur in het VU zijn..Dat betekent om 7.00 uur in de auto (spits bij Amsterdam dus op tijd weg) Om 8.00 uur bloedprikken, 8.30 scan en 9.00 Postmus..Enige voordeel is dat we dan niet zo lang hoeven te wachten waarschijnlijk op het spreekuur van Postmus omdat de kans niet zo groot is dat zijn spreekuur dan al vreselijk is uitgelopen.
Ik hoop dat we een beetje kunnen slapen vannacht en nog meer op een goed bericht morgen. Ik zal het zo snel mogelijk laten weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten