maandag 12 januari 2009

Im Schuß sein

Het tweede skidagje zit erop en eerlijk is eerlijk ik ben vermoeider dan gisteren, maar nog steeds goed op dreef.
Het weer was wederom geweldig vandaag! Het enige nadeel van Wilder Kaiser ski-welt is dat het zo groot is, dat JW steeds met zijn kop in de skikaart zit om te weten waar we nu weer uit zijn gekomen. Ik ben zelf meer van het gewoon doorskieen.

Tijdens de rustmomenten was het erg verleidelijk om op een terrasje te gaan zitten met mijn gezicht lekker in de zon, maar dat kan helaas niet. Ik smeer me in met een enorm hoge factor en ga zoveel mogelijk in de schaduw zitten. Tijdens de middagpauze overhandigt JW mij altijd, als een drugsdealer, sneaky een goed bewaarde op lichaamstemperatuur gehouden fraxodi antistollingsinjectiespuit. Met deze spuit trek ik mij terug op het dames toilet om precies 12:00 uur.

Tegen een uurtje of 15.00 zijn we naar beneden gegaan, even omkleden en toen zijn we naar een dorpje Westendorf hier in de buurt gereden. Daar hebben we de ligging van twee appartementjes gekeurd. Deze appartementjes zijn gereserveerd door familie van JW.

Tijdens de autorit voelde ik even een flinke druk op mijn rug. Dit gevoel heb ik wel vaker gehad sinds ik de tarceva slik, dus ik ga er maar vanuit dat het een bijwerking is. Toch ben je weer een uurtje in de schrikstand als zoiets gebeurt. Een andere typische tarceva bijwerking die vandaag de kop op steekt is gevoelige/ontstoken nagelriemen.Het ontsteekt nog niet echt, maar als er iets tegenaankomt dan is het meer pijnlijk dan normaal.

Toen we weer in het hotel waren zijn we de sauna ingedoken. We zaten met zijn tweeën in een minuscuul infrarood saunaatje deze keer. We pasten er net in met zijn tweeën dus waarschijnlijk is het gemaakt voor 1 dikkerd.

Na de sauna het diner. Ondanks dat het zo goed gaat en we lekker weg van alles zijn hebben we tijdens het eten toch gepraat over de kuka en alles wat daarmee samenhangt. Niet altijd leuk, zeker niet op vakantie maar het lucht wel op en je kunt niet altijd alles maar wegdrukken.

Op naar morgen. Een van mijn trouwste blog-lezers heeft mij uitgedaagd om morgen in 1 streep de berg af te scheuren. Bij een geschikte berg,zal ik eens kijken wat mogelijk is..

Geen opmerkingen: