Chili Con Carne

Vandaag ben ik weer bij het Behouden Huys geweest in de verondersteling dat ik creatieve therapie zou gaan doen. Bij het nakijken in mijn agenda waar ik precies moest zijn zag ik op het laatste moment dat het lichaamsgerichte therapie was.

En hoe was het? Vroeg JW toen ik er weer was. (Hij gaat het zelf ook volgen dus extra nieuwsgierig natuurlijk). Tja ..ik heb nog niet veel bewogen :) Veel gepraat over hoe ik het mezelf moeilijk maak door als het ware in mijn lichaam te kruipen en me te focussen op alles wat ik voel in mijn lichaam. Als ik me zo goed kan focussen op mijn lichaam en alles wat ik voel, dan zou ik volgens de therapeute eens moeten proberen om me helemaal te ontspannen en dan ook na te gaan wat er in mijn lichaam gebeurt en hoe ik me voel. Als ik me helemaal ontspan zou ik kunnen ontdekken dat bepaalde klachten in mijn lichaam afnemen en leren dat je verstand / stress veel lichamelijke klachten kan veroorzaken. Mijn huiswerkopdracht is te ontdekken hoe ik me ontspannen kan en te ervaren wat dat met mijn lichaam doet. Eerst thuis proberen en de volgende afspraak kijken we hoe het gaat en helpt ze me erbij.

Ook moet ik blijven bewegen, nou ja ik moet niets, maar volgens de therapeute is dat voor mij wel goed. Uit mijn verhalen kon ze wel herleiden dat ik er veel zelfvertrouwen uit haal. Maar ja zodra ik maar even moe word is dat zelfvertrouwen helemaal verdwenen en durf ik bijna niet meer. De tweede huiswerkopdracht is om te proberen toch door die barriere heen te breken.

Ik heb wel een fijn gevoel bij de therapie, ik heb in ieder geval concrete plannen gemaakt om iets te doen met mijn lichaam en het focussen op de pijntjes. Ik ben blij dat ik naar het Behouden Huys ga, dat er zoiets is opgezet, maar toch word ik ook wel verdrietig als ik er naar binnen loop. Ik kom er vanwege een zeer ernstige ziekte en het klinkt mischien een beetje lullig, maar als ik om me heen kijk naar de andere ' clienten' dan is de gemiddelde leeftijd 55+..

Eenmaal terug in de auto heb ik lekker keihard de muziek aan gezet, zielig tear-jerkertje erop en jankend terug naar huis gereden. Vlak voor ik naar binnen ging mijn tranen gedroogd en me toen gestort op het maken van heerlijke chili con carne.

We kregen de HBES bakkers vanvond te eten en we hebben heerlijk van de chili gesmuld. Het was naast lekker ook erg gezellig, heel erg gelachen!

Aan het einde van de avond heb ik even met mijn ouders gebeld. Was fijn om even met ze te praten over van alles en nog wat. Zij hebben het natuurlijk ook zwaar. Daar komt nu bij dat het met mijn oma (moeder van mijn moeder) ook slecht gaat. We denken niet dat het nog lang duurt voor ze overlijdt.

Op de achtergrond van mijn getyp slaat JW de volgend kreten uit: Tankbom! Steek het vat in de fik! Kom op jongens we can do it, wegwezen daar! Goed Diepman! Smijt die molotov voor die deur!
Dit zijn game-geluiden :) JW zit lekker met zijn headsetje op te schieten en te schreeuwen :) Ik ga zo nog even wat lezen en dan denk ik dat we vanavond lekker kunnen slapen!