De zeer actieve en "all inclusive" vakantie, afgetopt met een vet feest hebben het fruitigheidsgehalte van mij behoorlijk aangetast. Gisteren was het dieptepunt. Ik heb dit opgelost door een flinke nachtrust. Toen ik vanmorgen wat later dan normaal uit bed ging was ik weer redelijk fris.
JW is het iets minder goed vergaan, hij had erg last van de zondagavond blues versterkt door een afterholiday dipje plus de negatieve kukabasis die er sinds 4 maanden mentaal is. Bij hem ging het door de niet kunnen slapen grens heen. Vannacht moet hij weer fruitig worden door goed te slapen vind ik.
Na het wegwerken van de skispullen en vakantiewasjes had ik een afspraak bij het Behouden Huys. Het gesprek van vanmiddag was erg fijn, ik liep meer dan een kwartier uit, maar ik kreeg absoluut niet het gevoel dat het gesprek vanwege tijdsdruk werd afgeraffeld ofzo.
Nu ik weer thuis ben voel ik ook weer de pijntjes. Het bijzondere maar ook wel logische hieraan is dat je op de skivakantie de pijntjes wijt aan ski-gerelateerde dingen: spierpijn? ja he he van het skieen, " vind je het gek dat je moe bent, je hebt de hele dag geskied!'. Ja had je die ski's maar niet moeten dragen dan krijg je ook last van je rug:)
Eenmaal thuis: 'mm ik ben moe hoe kan dat nou ik heb vandaag niet veel bijzonders gedaan', 'Mm ik voel mijn rug zou het de kuka zijn? '
Je eigen denken bepaalt toch voor een gedeelte je gemoedstoestand en zelfs je fysieke beleving. Daar kom ik steeds weer achter, hoe ik het in mijn voordeel kan laten werken, daar zit ik nog mee te prutsen.
Ik ga er gelukkig mee aan de slag in het Behouden Huys en hoop dat ik daar iets kan leren om me geestelijk wat stabieler te voelen. Kleine dagelijkse dingetjes oppakken en er veel over praten helpt ook wel vaak.
Vanavond hebben we lekker gegeten bij de zus van JW, en daarna heb ik (en JW) ook nog lekker mijn hart gelucht. Thnx!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten