Wat een drama..kan niet slapen. JW ligt gelukkig al lekker te maffen, ik lig te stuiteren in bed. Komt denk ik van de dexamethason en stress en opzien tegen alles wat er komen gaat.Ik kan alleen maar denken aan alle tumoren in mijn hoofd, wat een ontzettende tegenvaller..wat ontzettend onverwacht.
Mijn hoofd zit vol , vol met kuka, vol met gedachten over hoe ik dit moet handelen. Om eerlijk te zijn weet ik het even niet meer. Het begint alweer met de dexamethason. Helemaal hyper ben ik, straks na een week een opgezet hoofd waarschijnlijk en een mega eetlust schijn je er van te krijgen. Het is een soort prednison keer 4.
Ik ben ontzettend opgefokt, hoge hartslag zal morgen wel echt dood moe zijn. Eerst maar eens de intake voor bestraling. Weet niet of ze me meteen al bestralen ik denk het niet. De frequentie is 5 dagen een dosis van 4..( eenheid weet ik niet_ of 10 dagen een dosis van 2 (?) , Dus of 5 of 10 dagen onder de pannen. Bijwerkingen zijn volgensmij vocht in je hoofd in het begin, maar dat kan weer wegtrekken zeker met de dexamethason, heel moe en misschien misselijk. Mijn haar zal er wel afgaan na de bestralingen, niet mijn wimpers en wenkbrauwen, De grote kuka kenmerken zullen mij dan ook aan zijn te zien. Ik denk dat ik maar in de modus stap: alles van je af laten glijden, op je af laten komen en vooral niet te ver vooruit denken, hoewel vooruit denken nog wel een signaal is dat mijn hersenen nog in staat zijn iets te ondernemen ondanks de tumoren.
Stuiterbal gaat maar weer proberen te slapen.
2 opmerkingen:
Lieve meis,
Ja dat stuitergevoel is vast de dexa die zich laat horen.
En dat je het even niet meer weet, is ook zo begrijpelijk, jouw hele wereld staat even op zijn kop.
Blijf idd. dicht bij jezelf, neem dag voor dag, of uur voor uur, wat er ook maar te doen is.
Vraag informatie waar nodig, en zo fijn dat je in Groningen terecht kunt, dat zal je zoveel schelen.
Dat reizen slurpt zoveel energie tijdens behandelingen. Gelukkig hoeft dat nu niet.
Meis, veel sterkte vandaag.
Probeer tussen alle bedrijven door, ook wat rust te vinden, daar ben je later weer blij mee.
Denk aan je, aan jullie.
Liefs en een dikke knuffel, Marjolijn.
hey Karin
Kan nauwelijks reageren. Las het gisteren. Ben verbijsterd. Zoals zovelen zou ik je zo graag willen beschermen. Mijn hemel, wat moeten jullie een angst hebben. Wat een fuck ziekte. Heb zitten te huilen bij het scherm. Durf nu pas om 3 uur s'nachts en 1 fles wijn te reageren. Zou graag meer contact met jullie wilen hebben. En Karin echt niet uit medelijden maar omdat ik jullie beidden geweldige fijne mensen vind. Je man mag ik enorm graag en maak ik me gek genoeg minstens evenveel zorgen om hem.
groeten van een John die even niet weet hoe te reageren.
Een reactie posten