Vanmorgen weer aandachtstraining gehad bij het Behouden Huijs en ik werd er heel erg verdrietig. Net of ik in het stil zijn en de ontspanning toch echt voel hoe ontzettend verdrietig en machteloos ik me voel. Ik leef soms gewoon in een waas, niet meer zoals ik gewend ben en kom in een soort sleur terecht waarbij ik weet dat ik ziek ben, de angst me soms naar de keel vliegt maar ik me nog steeds niet heel ziek voel.Heel onrealistisch maar niet minder moeilijk dan je heel ziek voelen.
Vandaag kwam ik er ook achter via H uit Zwitserland, wiens vriendin (bijna vrouw) in Maastricht gestudeerd heeft dat zij via vriendinnen hoorde van een jonge vrouw met longkanker. Ze is ongeveer zo oud als ik, heeft ook gezondheidswetenschappen in Maastricht gedaan en is ook niet meer te genezen en heeft een weblog. Ik ben vanmiddag wat van dat blog gaan lezen en dan schrik je weer zo, zeker omdat haar situatie zo dichtbij de mijne komt.
IK ken haar niet, herken haar ook niet, maar ik raakte er wel verdrietig van. Zij zat aan de chemo, heeft 1 long na een operatie en is ook niet meer te genezen. Ik wil haar nog persoonlijk mailen, misschien vindt ze het fijn te weten dat ze niet de enige jonge vrouw is met deze rotziekte...Haar log is wel een log met een username en wachtwoord die ik gekregen heb, maar niet zomaar door kan geven.
Verder is het heel gezellig hier in huis met de family die er even bij in woont. Morgen schijnt het nogal heet te worden, ik vind deze hitte niet zo fijn, merk het ook wel dat ik nu ik ziek ben er minder tegen kan. Gelukkig hebben we een airco en misschien dat we nog wel even naar het water gaan.
4 opmerkingen:
Hai Caroline,
Wat erg,nog zo'n jong iemand,maar misschien kunnen jullie wat steun aan elkaar hebben,dat zou erg fijn zijn.
xx hendrike
Weet je caroline...het maakt wel degelijk uit denk ik of je 31 bent of 49 jaar oud en weet dat je dood gaat. Het zou fijn voor je kunnen zijn een lotgenoten contact met een leeftijdsgenoot.
Pas wel op voor die neerwaartse spiraal hoor... kacheltje nog aan vanavond?
Nog een fijne avond, gr. monique.
Ja meis, zeker als het om een leeftijdsgenoot gaat, raakt het dubbel zo hard.
Misschien kun je nog voor elkaar betekenen.
Geniet van je logees.
Lieve Caroline,
In de 1e serie van over mijn lijk is een jonge vrouw van 29 aan longkanker overleden. Jij bent nu 31!!!!
Dikke knuf Es
Een reactie posten