Vanmorgen werd ik wakker en toen was het al best laat. Ik was echt zo enorm moe en had het echt even nodig. Zowel JW als ik hadden onze dag eigenlijk niet echt. JW werd wakker en was erg verdrietig. Ik lag nog te slapen en hij was al wakker en zat van alles te malen en vertelde me echt hoe erg hij het zou vinden als ik er niet meer ben. We hebben het er heus wel vaker over, maar soms komen die dingen zo HARD binnen. Ik vind het zo ontzettend moeilijk om JW daarmee te helpen, omdat het gewoon iets is waar je iemand bijna niet mee kan helpen. Het enige wat ik kan is zoveel mogelijk praten, over wat als ik er niet meer ben, praten over wat hij dan kan doen, zeggen dat ik hoop dat hij gelukkig wordt en dat hij vooral niet alleen moet blijven. Ook helpt het dat we nu nog zoveel leuke dingen kunnen doen samen, het zijn toch allemaal mooie herinneringen voor later.
Een beetje een verdrietig dagje dus en het weer hielp ook al niet echt mee. Tegen het einde van de ochtend heb ik even opgepast op de kinderen van de zus van JW daar word je altijd wel vrolijker van en daarna nog wat sint-kadootjes gekocht. Verder vooral lekker bij de kachel gezeten. Ik wil zo uitgerust mogelijk zijn want morgen komt mijn grote vriendin hier weer logeren (AS) en dan wil ik al mijn energie paraat hebben om lol met haar te trappen.
2 opmerkingen:
Mogge meis,
Soms zijn er hele lastige en moeilijke dagen, maar gelukkig gaan die ook weer voorbij.
En kun je uitkijken naar een mooie dag.
Hoop dat die vandaag er weer is.
Geniet van je kleine vriendinnetje.
Liefs Marjolijn.
Zoveel verdriet is moeilijk, je kunt het aanhoren en er over praten, maar het makkelijker maken gaat niet. Toch zijn deze gesprekken heel waardevol, net zoals jullie leven samen zal zijn met vele mooie herinneringen.
Geniet van van dat kleine meisje en veel plezier vandaag.
Liefs Ibella
Een reactie posten