maandag 12 oktober 2009

Poe

Poe ik heb een emotioneel zwaar dagje vandaag. Weer terug van een lekker uitwaai-weekeindje is het wennen om weer thuis te zijn. Ik kan daar niet zo goed aan wennen, zo zit je in de duinen zo zit je weer thuis. Thuis zijn is heerlijk, maar het confronteert me nu altijd wel met mijn leven met ziek zijn. Mijn leven wat zo NIET meer is wat het was. Ik heb soms het gevoel dat ik niet zoveel meer voorstel en het leven van de mensen om me heen aan me voorbij zie trekken terwijl ik zelf stil sta. Helaas niet stilstaan in de tijd want ik zou natuurlijk in mijn handen knijpen van geluk als ik de huidige situatie qua kuka zo lang mogelijk in deze situatie zou kunnen houden.

Het is een soort stilstaan in je eigen ontwikkeling, in ideeen, drive om voor te leven en een hele grote ontust. WAT MOET IK NOU? Erover nadenken kan ik uren doen maar erachter komen wat ik nou wil niet.

Vanmiddag had ik creatieve therapie en dit keer was het een van de fijnere keren. Ik kon lekker mijn emoties kwijt en dat was hard nodig. Ik zat weer behoorlijk vol en terug op de fiets kwam alles eruit, tranen over de wangen en dat was niet van de vallende regen en wind.

Nu ben ik wat opgeluchter, JW is vanavond ook niet Arnhem dus we zijn gezellig samen!

2 opmerkingen:

marjolijn zei

Lieve meis,

Ja, de overgang van een lekker weekendje uit zijn, naar thuis is groot. Alles is weer hetzelfde van voor dat je weg ging.Maar gelukkig meis, kun je het allemaal doen. Je mag overal van genieten. Dat gevoel van niet weten wat herken ik wel. Dat kost je uren nadenken. Maar ook dan kan alles toch weer anders lopen dan je verwacht.
Fijn dat je gistermiddag een goede bijeenkomst had die weer wat ruimte schept in alles wat er door je hoofd gaat.
Toch weer een beetje ruimte voor de dag van vandaag.
Maak er een mooie dag van.

Liefs Marjolijn.

Ibella zei

Lieve caroline,

Het grootste gemis is je gezondheid en een zinvol leven. Het is zo moeilijk omdat zinvolle te ervaren. De afleiding van het heerlijk weggaan is altijd tijdelijk en thuis is de werkelijkheid er weer. Dan wordt genieten en leven weer moeilijk, want hoe maak je het zinvol. Wat is je doel.
Voor mij is dat ook steeds dezelfde worsteling en ben er nog niet achter.
Wat goed dat er toch weer de ontlading kwam en dat jullie fijn samen waren gisteravond.
Ik wens je een heerlijk positief dagje.
Liefs Ibella