After scan

Vandaag heb ik eerst eens even heerlijk uitgeslapen. Zo'n scandagje is altijd enorm vermoeiend. In mijn hart had ik een goede uitslag verwacht, gewoon omdat ik me goed voelde. Het blijft altijd spannend..
Het is een bijzondere gedachte, een scan waarop eigenlijk geen kanker meer te zien is. Ik weet dat het heel goed nog wel ergens zit en dat de scan het gewoon niet detecteert.
Ik heb Postmus nog wat vragen gesteld over nieuwe studies en medicijnen. Ook over mijn mutatie hebben we het gehad. Hij gaf aan dat het inderdaad iets gunstiger was geweest als ik een exon-19 ipv een exon-21 mutatie had gehad. Toch, het feit dat ik een mutatie heb betekent sowieso een betere prognose. De kans is namelijk ook groter dat chemo's, waar ik op den duur echt niet onderuit kom, beter aanslaan.

De dagen na een scan zijn altijd erg bijzonder. Natuurlijk ben je weer enorm opgelucht. Je kan weer een tijdje vooruit. Wat ook wel grappig is dat JW me net na scans weer veel beter durft te knuffelen. Hij is best bang dat hij ergens rare knobbels en bobbels voelt;)

Naast opgelucht zijn ben ik na een scan ook altijd verward. De kuka is flink teruggedrongen, ik voel me goed en kan weer veel. De scan laat zien dat het niet zomaar is dat ik me zo voel en je wilt weer van alles. Tegelijkertijd weet je dat de kuka weer toe zal gaan slaan, alleen weet je niet wanneer. Sowieso ia het hele scan en VU-gebeuren altijd weer een enorme confrontatie met je ziek zijn..

Om even tot rust te komen in mijn hoofd heb ik flink buiten huis gewerkt vandaag. Omdat ik toch zo'n goede scan had vond ik dat ik me niet aan moest stellen en ben ik de ramen gaan wassen. verder zijn we een beetje in de tuin bezig geweest, lekker de hele dag buiten. Vanavond hebben we lekker helemaal niks , lekker uitrusten beetje tv kijken en nagenieten van de uitslag ;)