Weer een escalatie

dinsdag 16 september
(weer ingetypt door JW nog niet gechecked door CM dus met spelfouten)

Heerlijk geslapen. Ik kon zelfs al op mijn zij liggen zodat JW en ik lekker bij elkaar konden liggen een uurtje tijdens het wakker worden.
Lekker rustig ontbeten en koffie gedronken en om 11.15 met de arts van Martini gebeld met nog wat vragen etc.
Ik besloot te gaan douchen, het kon want mijn drainwaond was genoeg genezen. JW ging nog even naar de keuken rotzooi opruimen etc.
Ik liep de trap op, voor het eerst sinds vrijdag alleen. Op de laatste trede gebeurde er plotseling iets. Ik kreeg ineens geen adem meer en mijn hart ging tekeer als een gek. Ik strompelde naar ons bed en ging er op liggen, snakkend naar adem. Ik kon JW niet roepen en had ook geen telefoon. Ik kon dus niks, ik hoopte dat hij snel zou komen.
Gelukkig vond JW het verdacht dat er geen douche aanging dus kwam hij al snel controleren wat er aan de hand was. Hij schrok behoorlijk en belde meteen naar het martini ziekenhuis naar de afdeling waar ik lag met het verzoek of er onmiddellijk een ambulance gestuurd kon worden. Gelukkig vonden ze het op het martini ook allemaal verdacht en werd de ambulance meteen gestuurd.
Er waren 2 ambulances gestuurd omdat ze bang waren dat het iets met het hart was. De eerste kwam aan en met drie man sterk en volle bepakking stormden ze de trap op bij ons en werd de apparatuur rond mij op bed uitgestald. Ik kreeg meteen zuurstof, dat hielp meteen wat maar ik bleef eeh "benauwd". Snel werd een hartfilmpje gemaakt (plakkers op me lijf overal enzo) en werd een infuus aangelegd. De tweede ambulance werd afgebeld omdat ik niet gereanimeerd hoefde te worden of omdat de eerste er al was ik weet het niet.
Door twee ziekenbroeders werd ik de trap afgetild en op naar het ziekenhuis, met JW bij me in de ziekenauto.

Op de spoedeisende hulp waren alle (voor mij de laatste dagen) hoofdrolspelers aanwezig. Longartsen, verplegers etc. Meteen een foto gemaakt. Ik kreeg ook meteen bloedverdunners. De foto liet vocht achter me rechter long zien, dus moest er weer een drain gelegd worden. Ondertussen waren er al twee "prikken" in me pols mislukt wat enorm zeer deed. Dus dan maar in mijn lies. De drain deed ook pijn, want de verdoving werkte (nog) niet. Met de zuurstof op en wat minder vocht in me long ging het wat beter. Dus ik werd naar de verpleegafdeling gebracht.
Nog geen uur later moest ik weer naar de CT scan. Toen ik terugkwam van de CT scan stond de zaalarts al klaar--> Centrale longembolie. Volgens de zaalarts had ik geluk dat ik zo snel hulp had gevraagd.

Nu lig ik te herstellen met een zuurstof kapje op. Ik heb pijnstillers en maar morgen afwachten.