Donderdagmiddag en avond 18 september
Het begin van de middag verloopt rustig. Ik dommel af en toe weg. Zelfs JW valt af en toe in slaap met zijn hoofd op mijn bed. Om 15:00 uur krijg ik weer leuk bezoek dus moet even beetje wakker worden en ik wil niet teveel slapen overdag omdat ik 's nachts goed wil slapen.
Rond halfvijf komt de zaalarts en een ja eehm afdelingshoofd arts, ik weet het niet precies. Ze hebben nieuws. Uit het bloedonderzoek is naar voren gekomen dat ik toch een ontsteking heb. De waardes van gisteren gaven dat aan, maar de waardes van vandaag waren bijna alweer normaal. Wat de kweekjes betreft, ze hebben nu in totaal 3 waarvan er twee (tot nu toe) “ontstekingsvrij” zijn en 1tje (de eerste) liet wel bacteriën zien. De strategie is dat ze elke dag 2 keer kweekjes afnemen en bloed prikken voor bloedonderzoek naar de ontsteking. Dit gaan ze doen tot en met het weekend. Maandag wordt bekeken of ik dinsdag kan beginnen aan de chemo, zo niet dan wordt dinsdag voor woensdag bekeken etc.
De continuing drain soap krijgt ook weer een nieuwe aflevering. Op de foto hebben ze gezien dat hij nog steeds te diep zit. Dus, alle verband toestand er weer af (zat er net “vers” op) en proberen dat ding er uit te trekken. Maar de arts die hem er in heeft gezet heeft goed zijn best gedaan. Na veel 'verdacht veel op loodgieter werk lijkend' gesjor (pijnloos overigens tot mijn opluchting) zegt het afdelingsopperhoofd dat hij hem 1 cm naar buiten heeft gekregen. Om eerlijk te zijn geloof ik er niks van. Maar goed.
Etenstijd wat bezoekjes, JW is naar huis eten bij zijn zus. Even een antibiotica shotje tussen door via de infuus ingang en het is alweer 20:00 uur.
Net als JW er aan komt, komt de arts die op de eerste hulp was zowel de 1e als de 2e keer nog even langs. Vol ongeloof had ze mijn 2e bezoek ,ditmaal met ambulance, aangekondigd aan de afdeling en “mijn” artsen. Ze waren meteen allemaal gekomen om te helpen. De arts die primair mijn ziekte aan probeert te pakken en die overleg voert met het VU had nog gezegd” Dat kan niet, ik had haar net nog aan de lijn!”
Ik heb haar ook meteen nog gevraagd naar een gevoelloos plekje op me borstbeen. Ik maak me nu namelijk meteen zorgen als ik wat voel. Ze stelde me gerust dat dat van de operatie van vorige week vrijdag. Terwijl ik met haar aan het praten was kwam JW alweer binnen met de post (yeuuuh!).
Ik krijg nu mijn laatste spoeling van vandaag en zometeen een laatste antibiotica shot. Dan ga ik lekker rustig proberen te worden met JW en dan lekker slapen. Morgen een dag zonder röntgen foto's of andere ellende. Tenminste dat hoop ik van harte.
1 opmerking:
Hee lieve Karin,
JE hoeft je in ieder geval niet te vervelen daar geloof ik. Ik vind het niet normaal wat voor randverschijnselen je nu steeds moet melden! Ongetwijfeld doet iedereen daar z'n best, maar het lijkt af en toe toch ook op geklungel. Hou je haaks, ik hoop met jou dat je morgen eens een kalme dag zonder testen, draingedoe en nieuwe verbanden krijgt. Welterusten!
Groetjes,
Martin
Een reactie posten