Vandaag weer een fantastische ski-dag gehad met ontzettend lekker weer en veel lol met JW. We liggen hier erg vroeg op bed en om 07:00 uur sochtends ben ik klaarwakker en vanmorgen waren we al om 08:30 uur op weg naar de piste. Samen met JW heel veel geskied, en vanavond lekker uit eten geweest.
Soms zijn we best verdrietig omdat we het zo moeilijk te geloven vinden dat ik zo ziek ben. We fantaseerden hoe we zouden skieen met zijn twee als er kinderen zouden zijn geweest, welke ski-gebieden en wandelgebieden we nog meer hadden willen ontdekken..
Het leven is niet zo leuk meer als voor de kanker. Natuurlijk genieten we enorm , maar een leven zonder toekomst zonder plannen maken en onzekerheid maakt dat je in een hele rare sfeer terechtkomt.
Soms is JW al bezig om na te denken over een leven na mij, fantaseren we samen wat hij kan doen en de meest positieve gedachte is dat JW het als een kans moet zien. Een kans die niemand graag zou willen grijpen, maar als je dan door zo'n situatie heen moet als hij samen met mij dan is het het beste, of beter gezegd het allermooist en knapst om het te benaderen als een kans om je leven opnieuw richting en inhoud te geven. Normaal gesproken zou een mens er nooit voor kiezen om een situatie te moeten doorstaan zoals wij, maar als er dan zoiets gebeurt dan is het de kunst om er van te leren.
Natuurlijk hadden we dat ook samen kunnen doen maar een heftige gebeurtenis in je leven ombuigen naar een positieve ervaring daar geloof ik wel in. Kanker verandert je en zorgt dat je anders in het leven komt te staan. Aan het begin van mijn ziek zijn dacht ik daar heel anders over en vond ik het een ontzettend cliché, inmiddels ervaar ik zelf echt hoe kanker je verandert. Als ik was blijven leven en de ziekte zou overwinnen zou ik echt dingen anders gaan doen. Ik hoop dus ook dat JW het uiteindelijk op kan pakken als een gebeurtenis in zijn leven die hem sterker maakt.
Mooie woorden en ik geloof er ook wel in, maar vaak genoeg zijn we natuurlijk ontzettend verdrietig en is het moeilijk om de kanker als een leerpunt te zien. Daarvoor waren we ons ook echt wel bewust van ons geluk en hoe makkelijk het anders kan, en zouden we ook wel kansen hebben gegrepen en een ontzettend mooi leven hebben gehad.
We genieten nu in ieder geval heel erg van de sneeuw, het skieen, de bergen, zon , gezelligheid en de kaiserschmarren ;)
3 opmerkingen:
Ja meis, overal waar je gaat of staat, neem je jezelf mee, ook alle emoties. Maar de kunst is om na de tranen weer een lach te laten zien en plezier te hebben.
En dat lukt jullie heel goed.
Geniet volop van deze dagen.
Liefs Marjolijn.
Lieve Caroline,
Ik neem mijn petje voor jullie af, want bij fantasieën hoort een prachtige toekonst. Zo goed dat julie kunnen relativeren, ook over de toekomst van JW. Jullie zijn samen zulke krachtige en sterke mensen. Toch hoop ik dat jullie het ook kunnen loslaten en deze dagen gewoon genieten van iets wat jullie graag doen.
Liefs Ibella
De emoties en verdriet, dat is niet erg Karinelientje. Ook dat heb je samen. Maar ik vind het heel goed dat JW soms al verder kijkt en dat is niet verkeerd. Als ik dit zo lees, gaat het JW lukken. Zeg hem dat maar ;) Hij mag af en toe ook wel een complimentje.
Veel plezier met elkaar en wees blij dat je nog zo goed kunt skieen.
Echt, dat zijn er niet veel die dat kunnen hoor!
Liefs Es
Een reactie posten