Weer thuis

Zoals de titel al laat zien, we zijn weer thuis. Het voelt niet alsof we vier weken zijn weg geweest. De tijd is omgevlogen en het is beter gegaan dan ik had durven hopen. Natuurlijk merk ik dat ik een behoorlijke klap heb gehad. De bestralingen gaan je niet in de koude kleren zitten. zowel fysiek als mentaal. Ik heb ook geen idee hoe de bestraling zijn werk doet, maar ik heb in ieder geval geen hele rare klachten gehad.
Af en toe word ik wat misselijk zoals ik wel vaker schreef. Ik weet niet zo goed wat ik hier van moet vinden. Het gaat weer over en het is niet zo erg als ik tijdens de bestralingen had. Bovendien ben ik helemaal gestopt met de dexa, als er nog wat vocht in mijn hoofd zit dan wordt dat nu niet weggevoerd.

Genoeg even over ziek enzo. Ik ben weer lekker thuis. Ik ben best blij weer thuis te zijn ook al komt de regen nu alweer met bakken naar beneden. Ik ben weer dichtbij familie en vrienden en dat geeft toch een goed gevoel.

Vanmorgen zijn we weggereden om 08:30 en we waren tegen 16:00 uur thuis. Samen met JW de camper uitgepakt en JW's moeder en vader hebben nog geholpen de camper schoon te maken. Morgen voor 10:00 uur moet hij weer in Beilen zijn. Nu merk je meteen het nadeel van niet meer mogen rijden,want er moet iemand met JW mee rijden morgenvroeg anders kan hij niet terugkomen. Gelukkig valt er altijd iets te regelen ( en is ook al geregeld -->voor er weer allerlei acties uit de kast worden getrokken die achteraf overbodig blijken te zijn ;-) ).

De reis is een goede zet geweest, we hebben veel gezien, veel gedaan en veel mooie herinneringen. We hebben geen verdrietige reis gehad, ik dacht van tevoren dat het misschien mentaal wel heel zwaar zou worden, maar we hebben eigenlijk heel veel lol gemaakt, veel ondernomen en dat is erg fijn. Zo af en toe kleine emotionele momenten, maar hoe gek het ook klinkt als je al twee jaar leeft met kuka dan wen je er toch op een of andere manier aan.

Toch merk ik ook de angst, de angst diep van binnen voor wat er komen gaat. Ik ben wel een klein beetje huiverig voor hoe ik me de komende dagen ga voelen. De regen, weer thuis, alles weer zijn gangetje als de vakantiespullen zijn opgeruimd en alle films en foto's bekeken. JW en ik moeten zorgen dat we niet in een dip raken, dat we onze dagen nog inhoud geven en niet alleen maar bang zijn.

Zometeen weer lekker slapen in een groot bed, hoewel ik ontzettend goed geslapen heb in de camper. Morgen mijn ouders, zusje en co en ik denk en hoop JW's zus en co nog even zien en dan het weekeind de vakantiespullen opruimen, vervelen hoeft nog even niet ;-)