Au revoir les Sirenes

Ik ben vandaag niet misselijk of iets dergelijks geweest. Een symptoom vrije dag, prima. We hebben vanochtend voor het eerst een echte franse bakker opgezocht we vonden een op 5 minuten fietsen. Le Grande.

Na het ontbijt heb ik zelfs geshopped. Naja geshopped. Het is hier een beetje armoedig met aan elkaar gepsijkerde winkeltjes, maar wel geinig. Ik heb met succes geshopped want ik heb twee hoofddoekjes gescoord.

Daarna hebben weer op het strand gelegen en gelezen. Het was flink smeren geblazen want het waaide zo hard dat het parasolletje niet opgezet kon worden. Na de middag zijn we een stukje gaan wandelen richting het zuiden. Na een half uurtje op het strand gelopen te hebben door de wind kwamen we terecht in een leuk strand tentje waar we lekker een salade hebben gegeten. Daar was ook wind. JW heeft 2x een parasol bij de kladden gegrepen. Ze waren al uit hun “sokkel”gevlogen maar JW ving ze nog met 1 snelle beweging. Hij hoopte op applaus van franse mademoiselles, maar die waren er niet. Dus hij moest het met mijn glimlach doen. Dit was wel het hoogtepunt voor JW want hij heeft een behoorlijke off-day. Hij mompelde zelfs iets over Starcraft 2. Als er Starcraft aan te pas moet komen om JW uit de put te trekken is het redelijk ernstig. Even aankijken, meestal is het wel na 1 dag over.

Eenmaal terug bij onze camper hebben we nog wat gelezen en besloten dat we morgen naar Cannes zouden gaan. Camping uitgezocht. Cannes is halverwege Italië en zit onder de 400km grens die we aan willen houden. Morgen is het dus au-revoir Les Sirenes. Het is een bijzondere camping. Alles straalt vergane glorie uit. Dat deed de camping ook al 8 jaar geleden bij onze eerste gezamenlijke vakantie. Toch voelen JW en ik ons hier wel thuis. We staan pal aan zee wat echt een super gevoel van luxe geeft. De camping is verder sober maar dat is ook wel ok op de een of andere manier. JW heeft betaald bij de “oude baas” vandaag. We hoorden van andere campinggasten die hier al 40 jaar komen dat het dus 40 jaar geleden een zakenmannetje was. De camping stond overvol, je betaalde 60 franc, bijna 2x zoveel als de 20 euro nu. Alles was super modern en liep gesmeerd. Er waren dansavonden en er was een winkel. Nu is er niks en ligt de baas voor pampus op een oud matras in een stoel. Net als 8 jaar geleden. JW kwam beetje gefrustreerd terug van het betalen. Hij had de man van alles willen vertellen maar de man begreep JW zijn “Bonne apres midi” niet eens. Wel had de man 4x met een lachend gezicht gezegd. Vous etes monsieur...... “Top”.

Vanavond hebben we toen het donker was twee stoelen gepakt en zijn we bij de branding gaan zitten met een flesje wijn en twee kaarsjes.

Morgen racen we weer weg. En als je je afvraagt hoe het is om met een camper te reizen ;-) : Super handig. JW knoopt de fietsen achter op de camper en gooit de vuilnisbak leeg. In de tijd dat hij daarmee bezig is heb ik alle kruidenpotjes opgeruimd en het DE-koffiezetapparaat vastgezet. 5 min daarna rijd je de campingpoort uit. Een camper is: Vrijheid!