dinsdag 23 maart 2010

Wegwijs

Gelukkig vannacht gewoon door kunnen slapen zonder toiletbezoek. Ik ben dus aan het opknappen. Voel me nog wel erg slap en ben ook wel een beetje melancholisch. Het was mooi weer vandaag, maar ik voelde me nog niet goed genoeg om wat te gaan doen. Aan het einde van de middag ben ik toch maar even op de fiets wat boodschappen gaan doen. De tranen stroomden zomaar over mijn wangen en ik wist niet hoe snel ik de AH weer uit moest komen. Soms komt het verdriet me ineens heel erg opzoeken en vraag ik me echt af hoe ik het toch elke dag weer moet volhouden.

Het verdriet komt ook doordat je even rust neemt en ik vind het niet erg dat het er is. Zo op de bank liggend ga je toch nadenken en piekeren. Ook weer veel achter internet gezeten en tijdens het surfen op een interview gestuit van een arts in de VU, die uitleg geeft over mijn type longkanker. Het is geen nieuwe informatie maar ik heb toch de link bijgevoegd.

Om mezelf nog meer op te vrolijken ben ik ook begonnen in het boekje van Sander Simons ' Wegwijs in longkanker' . In dit boekje ( het is geen boek te noemen) beschrijft hij de ziekte longkanker met onder andere de symptomen, behandelingen, hoe je er mee kan leven en het geeft praktische regelzaken van medicatiebeheer tot en met het regelen van je uitvaart. Het meest interessant vond ik zijn eigen anekdotes over behandelingen, bijwerkingen zijn eigen angsten en hoe hij daarmee omging.

Ik moet zeggen dat ik vind dat hij het heel makkelijk leesbaar en opbeurend heeft geschreven. Niet dat je na het lezen van het boekje denkt dat longkanker eigenlijk niet zo erg is ;) ,maar Sander probeert wel over te brengen dat het niet zo is dat je met longkanker geen leven meer hebt. Inmiddels heb ik gedurende mijn ziek zijn veel informatie over mijn ziekte vergaard, maar als ik dit boekje bij mijn diagnose had gehad dan had ik er heel veel informatie uit kunnen halen.

3 opmerkingen:

Marjolijn zei

Fijn meis, dat jij je weer wat beter voelt.

Ja, soms zijn er van die dagen, en dan moeten de tranen stromen, laat ze ook maar gaan, tegen houden is ook niet alles.

Nu fluiten de vogeltjes er al lekker op los.
Vandaag beloven ze weer een hele mooie dag.Ik hoop dat je er op uit kunt gaan, of anders lekker de tuin in.

Geniet er maar volop van.
Fijne dag vandaag.
Liefs Marjolijn.

Anoniem zei

Hoi Caroline,

Wat jij beschrijft is zo herkenbaar. Ik ben niet depri van aard en het verdriet kan mij ook soms zomaar overvallen met bijbehorende tranen. Ik stap dan op de fiets, lang leve de trapondersteuning.

Beide boeken van Simons heb ik nu 2x gelezen en de 1e keer was vlak nadat ik de diagnose longkanker te horen had gekregen. Ik word er echt wijzer en vrolijker van (vrolijker?????hmmmmm, tot op zekere hoogte natuurlijk!).

De herkenbaarheid in je stukjes maakt dat ik je blog graag lees. Je vroeg je onlangs af wie nu geïnteresseerd zou zijn in je stukjes. Ik dus om bovenstaande reden.

Op naar wederom een mooie dag en wij gaan ervan genieten.

Gr. Monique.

Ibella zei

Ja Sander is heel duidelijk in zijn boekjes, maar ik als oude rot in het vak las niets nieuws.
Fijn dat het wat beter gaat en het schijnt echt een fantastische dag te worden. Ik wil vandaag mijn fiets wegbrengen, er zit een rem vast en doe net of ik het allemaal weer kan.
Liefs Ibella