woensdag 10 maart 2010

Nuttig

Ik heb het best zwaar de laatste dagen. Ik ben van alles aan het doen, vul mijn dagen en ik voel me fysiek niet slecht, maar ik vraag me wel erg af waar ik wel niet allemaal mee bezig ben. IK ben heel blij dat ik nog veel mooie en leuke dingen kan ondernemen, maar ik voel me wel erg leeg, nutteloos en niet echt deelnemen aan de maatschappij. Iedereen in de omgeving gaat verder, bouwt op en ik kijk toe en probeer er het beste van te maken. Iedereen wil alles voor me doen en ik sta ook zeker niet alleen, maar toch is het surrogaat niet wat ik ECHT wil en ik denk ook niet dat ik daar uitkom. Mijn levensstijl is enorm veranderd en soms heb ik het gevoel dat ik er aan gewend ben, maar de laatste tijd voel ik zo hoe dit leven niet bij mij past, wil ik weer ambities hebben, ECHT leven iets betekenen een uitdaging hebben ( los van mijn ziekte als uitdaging ). Ik moet de laatste tijd vaak heel erg veel moeite doen om zin in een dag te hebben.

Mijn arts heeft nog niet gereageerd op mijn vraag naar uitstel van de controle. Ik krijg verschillende reacties op mijn besluit. Mijn belangrijkste argument om het uit te stellen is het feit dat mijn arts het zelf voorstelde bij de vorige controle. Ik weet gewoon dat 4 weken eerder of later op controle voor mijn ziekteproces niet zoveel uitmaakt. Het voelt voor mij gewoon goed om het initiƫle advies van mijn arts toch te volgen, te genieten ( uhum voor zover ik dat kan want het is best moeilijk de laatste dagen) van de dagen zonder scanstress, ziekenhuizen en consequenties van scanresultaten.

Uiteraard trek ik meteen aan de bel als ik me echt niet goed voel. Ik kan dan altijd terecht in de VU.

2 opmerkingen:

Ibella zei

Ik weet het, je staat zo buiten de maatschappij. Je wilt van alles, maar een gewone baan gaat niet meer. Zitten wachten dat je zieker wordt is het ook niet. Succes, meid, ik hoop dat je uiteindelijk iets vind waar jij lekker mee bezig kunt zijn.
Liefs Ibella

Marjolijn zei

Ja, lieve meis, zo waar.De wereld staat ook helemaal op zijn kop.
Jij, ik en vele anderen staan buiten de werkende maatschappij, waartoe we nog zo graag hoorden.
Maar dat kan niet meer.
Toch hoop ik dat jij iets vind waar jij je ook gelukkig mee kunt voelen.
Goede moed, meis en geniet van de dingen die wel goed gaan.