Even wennen | Getting used to it

Het is even wennen vandaag voor mij, JW is sinds vandaag weer aan het werk en dat is natuurlijk hartstikke fijn. Voor hem en voor mij. Neemt niet weg dat ik het wel erg wennen vind. Een dag doorbrengen alleen is anders dan samen. Ook heb ik niet meer een auto met chauffeur waarmee ik zo overal naartoe kan gaan :-)

Ik werd ook wel een beetje verdrietig, je voelt je net een oud omaatje die de deur niet meer uit kan. Ik heb mezelf maar even een schop gegeven en gepobeerd te genieten van het feit dat er niets meer hoeft. De regen in gegaan en gaan wandelen , even eruit en toen ging het wel weer. Eigenlijk heb ik ook nog best wat dingen te doen, veel dingen voor als ik er niet meer ben en hoe dat einde er uit zou moeten zien daar kan je je best mee vermaken ( uhum) . Ik wil eigenlijk wel alles op papier, maar het is toch een behoorlijke drempel. As ik me nu verveel moet ik me daar maar eens mee verder bezig gaan houden, het begin is er, maar nu de rest nog....
-------
English:
I have to adjust, JW is working again and that is really good. For him and for me. Still I have to get used to it. Spending a day alone is different then together. And offcourse I don't have a car with driver anymore taking me anywhere were I want to go :-)

I got a little sad too, I felt like an old granny who can not go out of the door anymore. So I pulled myself together and tried to enjoy the fact I don't have obligations anymore. I went outside in the rain for a walk, just to get out  and that helped. I have many things to do actually, especially regarding when I am not around anymore and how the end should look like. I can enjoy myself with that (uhum). I want to write everything down, but I actually feel an barrier to do so. When I am bored I should be busy with that stuff. I have the beginning, I only have to finish it.