Gelukkig maar het knobbeltje onder mijn oksel is geen uitzaaiing..
Voor het eerst prof Smit ontmoet en hij vroeg eerst hoe het met me ging. Tja..wel goed behalve die knobbel. Wat mijzelf al gerust stelde de afgelopen dagen was het feit dat hij kleiner werd. Ik ben er maar niet over begonnen op mijn log omdat ik gewoon wilde weten wat de artsen erover zouden zeggen. Smit heeft het knobbeltje gevoeld en kon het zelf bijna niet vinden. Hij maakte zich niet druk, een ontstoken haarvaatje volgens hem. De informatie van de afname, het feit dat hij aan de linkerkant zit, de bijwerkingen van tarceva die ontstekingen kunnen veroorzaken en de ervaring van de arts maakten dat hij het niet nodig vond om een punctie te doen.
Hij gaf zelfs aan dat ik voor deze dingen ook naar de huisarts kon gaan. Niet dat ik niet welkom was, maar het zou me nogal wat reistijd schelen. Persoonlijk voel ik er meer voor om naar het VU te gaan , zeker bij knobbels onder de oksel..
Naast de afspraak bij de longafdeling ben ik ook nog bij de dermatoloog geweest. Ik heb afgesproken gewoon zelf te bepalen wanneer ik antibiotica neem. Mocht de huiduitslag op mijn gezicht of benen te erg worden dan start ik de kuur gewoon. Bij het starten van een kuur was het wel verstandig een keer langs te komen om te bepalen hoe lang ik de antibiotica door moet gebruiken. Deze afspraak mag ik ook gewoon bij het UMCG maken.
We zijn nu weer onderweg naar huis en ja toch wel opgelucht..aan de andere kant realiseer je je wel weer hoezeer je leven bepaald wordt door de KUKA. Het is zo moeilijk om gewoon maar door te leven en het van je af te zetten. Toch gaan we de draad maar gewoon weer oppakken en op naar het volgende stressmoment : )
2 opmerkingen:
Lieve Caroline,
Fijn dat prof. Smit je gerust heeft gesteld. Als hij zich niet druk maakt dan hoef jij dat ook niet. Tarceva doet rare dingen met de mensen. Begin toch maar met de antibiotica voordat de uitslag nog erger wordt. Neem dat maar van een ervaringsdeskundige aan.
Nu maar genieten van de goede uitslag.
Veel liefs, Marjo
Gelukkig en nu de draad maar weer oppakken. Niet te lang wachten hoor met de antibiotica, straks raken de plekken ontstoken en daar zit je ook niet op te wachten.
Liefs Ibella
Een reactie posten