Vandaag was een dag zonder veel kuka hoogte- of dieptepunten. Dat is ook wel eens lekker. Ik merk momenteel weinig van het ziek zijn. De pukkeltjes op mijn gezicht zijn minimaal en de ontstoken pukkeltjes op mijn benen zijn nog niet echt begonnen. Een soort interbellum vandaag.
Ik ben vandaag ook begonnen met het drinken van granaatappelsap. Ramvol met anti-oxydanten. Ik had het gisteren gekocht. De verkoper bij de gezondheidswinkel prees mij gelukkig met de aankoop ervan: mij zou een gezonde toekomst te wachten staan. Ik zei dat ik die toekomst hard nodig had hehe.
Helaas was het weer niet zo lekker als gisteren dus het fietsen kon ik dus wel vergeten. Dan maar indoor activiteiten doen zoals administratie en strijken.
-edit-
ik lees net even mijn eigen blog stukje terug. Ik schreef net, "ik merk weinig van het ziek zijn". Bijzonder hoe een mens went aan alles. Blijkbaar is het injecteren met ontstollingsspul, nemen van een "gifpil", de tarceva veranderingen aan mijn lichaam, het sneller moe zijn, de pijntes in mijn rug etc. zo gewoon geworden dat wanneer er verder niks is ik niet meer het gevoel het ziek te zijn. Das best raar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten