De dag doorkomen | Come through the day

Zo mijn reiskoffertje is weer gepakt. Zometeen vertrekken we richting Heemstede. Ik leef van ziekenhuisbezoek naar ziekenhuisbezoek. Tussen de ziekenhuisbezoeken door denk ik aan ziekenhuisbezoeken. Echt een een ander leven dan ten tijde van de tarceva, waarin ik wel probeer afleiding te zoeken, maar makkelijk is het niet.

Ik ben wel blij dat ik me fysiek redelijk voel, maar kan er niet op vertrouwen dat het ook echt goed gaat.
Op het moment dat ik hoorde dat ik hersnenuitzaaiingen had dacht ik: ach nu hoef ik tenminste geen enkele scan meer nerveus te zijn, erger dan dit wordt het toch niet.

Toch ben ik weer gespannen en misschien is dat maar gezond ook, anders zou mij het leven niet meer interesseren en zou ik cynisch in de wereld staan. Ik heb nog wel drive om te leven, de kwaliteit is er nog steeds, maar het kost wel meer moeite om er nog iets van te maken.

Ik kom vandaag ook wel weer door. Vanmiddag even bij IKEA nieuwe lampjes gekocht, gelunched en zometeen dus naar Heemstede. Daar gaan we lekker eten en bijkletsen en dan hoop ik dat ik in slaap val. Morgen is morgen en wat het nieuws ook mag zijn ik weet in ieder geval weer waar ik aan toe ben.

---------
English:
So I packed my suitcase again. We leave for Heemstede in a minute. I live from hospital visit to hospital visit. Between the hospital visits I think of hospital visits. A truely different life then the Tarceva life. I try to search for distractions, but it is more difficult.

Though I am glad that I feel physical pretty good, I can not rely on the fact that everything is ok.
From the moment I heard I had brain metastasis I thought: well at least I don't have to be nervous for any scan, worse then this is impossible.

Yet I am tense again and maybe that is sound too, otherwise life might not intrest me anymore and I would become cynical in the world. I still have the drive to live, I still have quality of live, but it is much harder to make something out of the day.

I will come through today too. This afternoon we bought new lamps, had lunch and drive to Heemste in a minute. In Heemstede we will catch up and I hope to fall peacefully to sleep. Tomorrow is tomorrow and what ever the news may be, at least I know where I stand again.