Pff wat een dag. Vroeg opstaan, een CT, wachten op de uitslag. Stiekem dacht ik al het zal wel niet goed zijn. Niet omdat ik me niet goed voelde, meer omdat ik dacht, tja ik krijg tarceva, dat is niet meer zo actief als het was en de avastin moet het 'alleen 'doen. Ik kan er redelijk nuchter over praten, maar ik weet dat ik nog tot me door moet laten dringen wat het betekent. Denk je klaar te zijn als je eenmaal thuis bent, maar we zijn ook nog naar de huisarts geweest. Op de terugweg had ik weer zo'n last in mijn zij, weer typische urinewegontstekingsverschijnselen . Ik heb het gewoon verdrongen door de stress, maar heb toch ( mede dankzij JW) nog maar even mijn urine laten testen bij een vervangende huisarts aan het einde van de middag. Het is weer raak, weer een ontsteking, gek word je er van . Dus weer een antibioticakuur gekregen. Ik moet het volgende week maar weer bespreken in de VU. De echo van de nieren was goed. Ach volgende week lig ik toch in een PET-scan, kunnen ze daar vast ook wel even naar kijken.
Het weekeind hebben we verder niet veel gepland. Ik weet niet hoe ik deze nieuwe ontwikkelingen ga verwerken. Het is weer even wennen, maar ik ga proberen de kop er weer veur te gooien..
1 opmerking:
Sterkte meis, voor jullie beidjes.
Ja, koppie d'r veur...!!!
Een reactie posten