Ik zat lekker in de tuin vanmiddag met een boek. JW was nog niet terug. Een mooi boek, maar ook wel confronterend omdat het me deed denken aan mijn jeugd, de mensen waar ik van houd en dat verbind ik dan natuurlijk meteen met het feit dat ik nu ongeneeslijk ziek ben. Op een gegeven moment overviel me zo'n verdrietig gevoel. Het was echt weer een moment waarop ik besefte hoe bizar en vreselijk de situatie is waarin ik me begeef.
Het is ook best gek allemaal, ik kabbel maar door en soms lijkt het net alsof er niets aan de hand is. Ik ga morgen alweer voor de 7e onderhoudskuur. Daarna ga ik hopelijk van het mooie weer genieten. Veel plannen hebben we verder niet. Ik kabbel maar gewoon verder. Volgende week zullen we weer weten hoe het ervoor staat.
1 opmerking:
Succes vandaag meis, en ja daarna maar lekker door kabbelen en genieten van het mooie weer.
Fijn weekend.
Een reactie posten