Fysiek wederom een goede dag maar emotioneel steeds zwaarder...Zo langzamerhand begint alles steeds beter door te dringen. Ik loop door de stad, ga uit eten , zie vrienden en en buitenstaaner zou denken ' niets aan de hand' ...(Naja voorheen had ik iets minder pukkels )
maar ik word op de meest rare momenten emotioneel en dan heb ik zin om heel hard te gaan huilen..
We hebben nu bezoek van een vriend uit Amerkia en dat is heel gezellig. Ik heb nog genoeg afleiding om niet steeds aan de kuka te denken.Maar ik heb (hoe gek het ook klinkt) straks ook zin in tijd voor mezelf, even alleen en nadenken over alles wat ik wil
1 opmerking:
Hi,
Ik ben de laatste dagen op alles en iedereen boos.
Het komt juist omdat je je zo goed voelt, terwijl je zo ziek bent.
Dan denk je waarom moet dit mijn zus overkomen, zijn al haar toekomstplannen voorbij en wat moet ze nu gaan doen?
Tja en dan komen we weer bij het meest ergste woord wat ik nu ken, wat iedereen tegen mij zegt 'genieten'.
Hoe kan je dat nu nog?
Ik merk nu ook dat de mensen om je heen gewoon weer doorgaan, zo af en toe vraagt er een persoon hoe het met mijn zus gaat, ach ja het leven gaat door, dat van mij ook, onbewust ga ik elke dag weer wat meer verder met mijn leven.
Maar daar word ik juist nog verdrietiger van!
Toch hoop ik dat je je nog lang zo 'goed' voelen mag....
xxx
xxx
Een reactie posten