Helaas! FC-Groningen heeft verloren van Heerenveen met 2 tegen 3. Vanmiddag samen met Jw van de wedstrijd genoten, ondanks het verlies van de superboeren was de wedstrijd superspannend en leuk om naar te kijken. Ik had me mega dik aangekleed omdat het nogal koud was, maar van het juichen en de adrenaline werden we ook wel warm gelukkig.
Ik ging eigenlijk bijna nooit meer naar voetbal. Vroeger thuis keek ik altijd studio sport en kwam ik ook nog wel eens op een voetbalveld. Het is toch wel weer leuk om de sfeer in zo'n stadion mee te maken.
Verder ben ik vandaag sinds lange tijd weer eens bij mijn opa en oma geweest. Beide zijn nog superkwiek, mijn oma is 88 en mijn opa al over de 90..ALs ik naar hun keek dacht ik altijd zo die Meijerinkjes die zijn sterk, maar ik ben nu een behoorlijke spelbreker:)
Voor sommige mensen is het maar moeilijk te geloven hoe ziek ik ben. Ik zie er niet doodziek uit, krijg weer conditie en heb zin om van alles te ondernemem. ALs je dan ook nog hoort dat ' medicijnen aanslaan' dan krijgen sommige mensen het idee dat ik dus geholpen ben. Natuurlijk ben ik even geholpen maar genezen is het niet. Ik krijg er wat tijd bij , Sander Simons noemt het: 'blessuretijd' ik leef dus in blessuretijd...
Hoop is alleen gericht op nieuwe medicatie of een ander megawonder. Eigenlijk is het afwachten wannneer de KUKA weer de baas wordt over mijn leven. Maar ik ga daar niet op zitten wachten en ik laat me niet zomaar uit het veld slaan. Ik ga me samen met JW verheugen op 2009 en hoop dat het een jaar wordt met veel lichtpuntjes ongeacht de KUKA!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten