Alles is ingepakt, morgen vertrekken we met de trein naar Schiphol en we vliegen om 16:40 uur. Tegen 18:00 uur landen we in Geneve, dan een klein stukje met de trein en daarna worden we opgehaald in Morges.
Op reis geeft altijd een gevoel van vrijheid en even weg van de dagelijkse dingen. Dat het reizen ons goed bevalt is allang geen verassing meer.
JW is vanavond naar het Behouden Huijs. Hij doet mee met een partnergroep voor mensen die een partner met kanker hebben. Ik ben benieuwd of hij het wat vindt. Ik vind persoonlijk dat hij het vanuit zichzelf al heel goed doet, dat omgaan met mij als kukapatientje, maar ja zo objectief ben ik natuurlijk niet. Hij is weer aan het werk gegaan, probeert toch zoveel mogelijk andere dingen ook op te pakken en door te zetten en is ook niet te beroerd om mij zo af en toe op mijn plek te zetten. Dus mij niet vanwege mijn ziek zijn heel anders te behandelen, gelukkig niet. Ik heb ontzettend veel aan JW, daar kan ik eigenlijk geen woorden voor vinden om op mijn blog te zetten. Dat klinkt heel poetisch, maar het is gewoon echt niet makkelijk te beschrijven, ik wil het nog wel graag een keer proberen.
Ik hoop dat hij wat heeft aan de ervaringen van andere mensen die ook leven met een partner met kanker.
3 opmerkingen:
Ik vind het ook heel knap hoe JW het doet, jullie zijn allebei ontzettend sterk. Dus: op naar Zwitserland!
Prettige vakantie en doe H+F de groeten!
Fijn meis, lekker op reis...!!!
Ga er maar volop van genieten.
Ja, en dat je eigenlijk een hele mooie lofzang wil schrijven over JW, snap ik wel.
Hij steunt je door dik en dun. Maar dat doe jij ook, op jouw manier, en samen zijn jullie heel sterk.
Dat is ook vast een van de redenen waarom jullie elkaar uitgekozen hebben om samen door het leven te gaan.
Ben maar gewoon blij met elkaar...!!
Liefs Marjolijn.
Het Behouden Huys is een geweldige instelling en ik vind het ook geweldig dat JW erheen gaat. Je laten begeleiden in zo`n moeilijke periode is heel veel waard. Misschien trekken Marian en Ik ook wel weer aan de bel in het najaar, dan krijg ik ook weer mijn dip met het vallen van de blaadjes. Ook Marian heeft weer behoefte aan begeleiding. Er komt erg veel op de schouders van de partner, doen ze zelf wel hoor, trekken dat naar zich toe, willen graag zoveel oplossen, wat ze niet kunnen. Marian durft mij nu weer alleen te laten, maar dat is ook anders geweest. Schrijf jij nog maar eens een prachtige blog over JW, maar eerst lekker weg. Geniet ervan.
Liefs Ibella
Een reactie posten