We hebben ons vandaag prima vermaakt in Fontana en daarna op een lang geplande visite geweest.
Het was erg slecht weer dus een prima dagje om binnen in de sauna te zitten en buiten af te koelen in de regen, inclusief het dompelbad.
Ik ben veel aan het nadenken, het is wel duidelijk dat ik veel pieker over allerlei pijntjes sinds de kuka :), maar ik kan gelukkig ook nog wel eens aan andere dingen denken.
Ik merk dat ik steeds meer durf te leven. In het afgelopen jaar is er zo enorm veel gebeurd dat ik soms denk dat ik wel 10 jaar ouder ben geworden.
Na de diagnose was ik totaal van de wereld, overleven was mijn doel. Naarmate het jaar voorbij ging ben ik me eigenlijk steeds beter gaan voelen en begon ik mijn leven weer op te pakken. Vooral het laatste half jaar ben ik niet alleen aan het overleven, maar ben ik ook bezig te leren leven MET kanker.
Ik heb en (moet nog) leren leven met de stress die het geeft, de onzekerheid, het relatief korte levensperspectief. Ik moet wennen aan de bijwerkingen van ernstige huiduitslag, onverwacht rennen naar de wc tot rare krullen in mijn wimpers. Ik moet zoeken naar een ander levensritme, een ander levensdoel en wennen aan de reacties van mensen om mij heen.
Het gaat allemaal steeds beter, ik leer steeds meer en sommige dingen worden steeds gewoner. Al zal het nooit normaal worden of makkelijk. Eenmaal wennend aan het leven met kanker, het besef dat je niet zomaar van de wereld bent, geeft ruimte om over dingen na te denken waar ik een jaar geleden niet aan kon en durfde te denken.
3 opmerkingen:
Fijn meis, die mooie dag heb je weer te pakken en die blijft van jou/jullie..!!
Ja, leven met kanker is anders dan leven zonder, en dat vraagt weer andere vaardigheden.
Maar geloof me alles komt aan bod en je bent al een heel eind op weg om die aan te leren.
Daar bij neem ik mijn petje voor je af, je doet het heel goed/samen zijn jullie sterk...!!!
Carpe Diem, en doe dat goed. Niet makkelijk, maar o zo fijn, als het wel lukt.
Fijne zondag lieve meis.
Weer een herkenbaar log.
Leven met kanker moet je leren,leven in onzekerheid,met minder kunnen,een andere invulling.Het weer naar de toekomst durven en kunnen kijken.Een leven met diepe dalen maar toch ook hoge bergen.En ja,dat maakt je ook anders,ouder? Zo voelt het voor mij ook wel.Je bent zeker op de goede weg!Je hebt enorm veel mee gemaakt het afgelopen jaar,en bent maar wel mooi waar je nu bent,daar kun je trots op zijn!
Maar Karolientje,
Dat is echt niet vreemd hoor. Daar hebben wij allemaal last van, ook al zijn we "ietsiepietsie" ouder...
Ook ik moet rennen naar de wc, wimpers afknippen en wenkbrauwen fatsoeneren. Mijn hele wenkbrauwen zitten onder de uitslag (al vanaf vorig jaar) wat IK het meest erg vind, is dat ik qua uiterlijk zo veranderd ben. Ik had vroeger mijn haren vlak boven de schouders en mot je dat korte koppie nou eens zien. En heb jij dat ook.....je hebt haargroei, behalve het haar zelf. Ook wij kampen met de probleempjes.....maar ehhhh je doet het super hoor!
Fijne zondag en groetjes aan JW
Liefs Es
Een reactie posten