woensdag 19 mei 2010

wazig

Vanmorgen weer de aandachtstraining bij het Behouden Huijs gedaan en het gaat steeds een beetje beter. Ik kan me steeds beter ontspannen en heb het gevoel dat het me even stil laat staan bij mezelf. Daarna ben ik gaan sporten en terwijl ik sportte kreeg ik een wazig zicht bij mijn rechteroog. Nu heb ik ook last van traanogen en wimpers die weer lang zijn dus ik dacht dat het daar wel van zou komen. In mijn ogen wrijven, het tv-scherm met felle kleuren uitgedaan terwijl ik op de cross-trainer zat , maar het ging niet echt weg. Toen dacht ik echt even shit, er is iets niet goed. Misschien uitzaaiingen in mijn hoofd. Heel rustig ben ik van de cross-trainer gegaan en me gaan douchen. Met mijn rechteroog nog steeds wazig kijkend gaan doucen en me ogen gespoeld met water. Daarna ging het weer beter, mijn zicht werd beter en ik kwam weer een beetje tot rust. Ik ben erg geschrokken en tegelijkertijd bleef ik wel rustig en dacht ik echt nou het is zover, een complicatie. Nu het zicht weer goed is en ik erover nadenk heb ik de rust weer gevonden en geloof ik niet dat het iets ernstig is. Mijn zicht is weer goed, vooral mijn rechteroog had ik last van en bij een uitzaaiing in de hersenen zou ik met beide ogen minder zien en het was vooral als ik opzij keek. Nu is het over en ik denk dat ik last had van mijn traanogen en een wimper die irriteerde. Sowieso is de tarceva weer lekker bezig met pukkels op mijn oogrand en gezwollen slijmvlies in mijn neus, waterogen en een rode huid.

Ik realiseer me wel weer heel erg dat het zomaar ineens anders kan. Het kan gebeuren van het ene op andere moment dat een uitzaaiing voor complicaties gaat zorgen. Vandaag was het dan wel loos alarm maar ik ben continu op mijn hoede en realiseer me weer heel goed dat als ik nog iets wil doen dat ik dan zoveel mogelijk moet doen als ik me nog goed voel. Ik wil echt heel graag met JW nog een strandvakantie en we wilden het nog even uitstellen als JW meer tijd heeft ivm zijn werk, maar het is toch wel zaak om mijn gezondheid als prioriteit nummer 1 te zien. Samen hebben we besloten voor mijn volgende scan in juli nog een week te reserveren en lekker een vakantie te boeken ergens aan zee. Ik ga dan heus niet elke dag in de zon liggen bakken, daar word ik alleen maar een kreeft van, maar ik kan wel lekker onder een parasol genieten van de zee, het strand en de omgeving.

Gelukkig voel ik me weer wat opgeluchter, maar ik ben ook erg kwaad en verdrietig dat die ziekte me zo in de greep heeft. Ik heb er echt genoeg van en zie het soms even niet meer zitten. Het liefst sluit ik me soms op en wil ik de boel de boel laten. Vanavond heb ik verder niets gepland, JW is erg laat thuis van zijn werk uit Utrecht en ik denk dat ik lekker op de bank kruip, de tv aandoe. Morgen komen mijn zusje en moeder daar heb ik veel zin in. We gaan even de stad in om nog een kado voor mijn ouders 35-jarig huwelijk te kopen. Op de dag zelf was mijn zusje net bevallen. Morgen gooi ik mijn kop dr weer voor, nu ga ik even van de schrik bekomen.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Och,Caroline wat moet je geschrokken zijn.Zou graag iets opbeurend zeggen,maar het is zoals het is,en ja het kan lang goed gaan maar ook ineens mis zijn.Daar mee leven is niet makkelijk.Wees inderdaad maar boos en verdrietig om er daarna weer voor te gaan.
Sterkte!
xx hendrike

Marjolijn zei

Mogge meis,
Hoop dat je weer bekomen bent van de schrik.
Maak er vandaag maar een gezellige dag van.
Maar dat gaat helemaal goed komen, denk ik net als straks je weekje strand vakantie.
Liefs Marjolijn.

Ibella zei

Geen zekerheden meer hebben, geen vaste grond onder de voeten, maakt het zo moeilijk en natuurlijk schrik je ervan, maar evenzo vaak is er niets aan de hand, en is paniek nergens voor nodig, maar makkelijk is het niet.Niemand kan je vertellen hoe jij je voelen moet., maar laat de emoties maar mooi komen.
Liefs Ibella