Het kan zo makkelijk niet goed gaan..soms heb ik mezelf even weer gevonden. Kan ik genieten van de dingen om mij heen, ben ik bezig en lijkt de ziekte op de achtergrond. Soms is het er ineens weer keihard, volop in mijn gedachten en ben ik zo bang. Vandaag ben ik de stad even in gefietst, de markt op, tussen de mensen lopen, iedereen vrolijk en ik voelde me ineens zo alleen en verdrietig en wilde maar een ding zo snel mogelijk naar huis.
Ik snap niet waarom het ineens zo naar voren komt en ik hoef het ook niet te begrijpen.
Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik vandaag een dag heb waarin ik het allemaal ontzettend kl**** vind, niet meer weet wat ik moet het meeste zin heb om in bed te liggen.
4 opmerkingen:
o,wat herkenbaar weer.....
sterkte Caroline,we gaan er dinsdag gewoon wat leuks van maken,ondanks die rotkanker.
xx hen
hou vol meisje, laat je er niet onder krijgen !!!
Sterkte meid, het is ook allemaal zo ingewikkeld em eigenlijk niet te bevatten.
Ja lieve meis, zo herkenbaar.
Maar hou vol hé...!!
Met een avond vroeg je mandje in is helemaal niets mis.
Ik hoop dat jij je toch kunt verheugen op de aankomende boottocht.
Dikke knuffel en liefs.
Marjolijn.
Een reactie posten