zondag 16 mei 2010

Automatische piloot

Vandaag een middagje naar Zwolle geweest en lekker gelunched op het terras in de zon met een petje op. Boven ons zaten de duiven dus het was spannend haha. Niet iedereen heeft het zonder kleer 'scheuren' overleefd:) Ik had afgesproken met twee studiegenoten uit Maastricht en we hebben lekker bijgekletst en natuurlijk ook even over mijn ziek zijn gepraat. Best maf om te vertellen dat je zo ziek bent terwijl ik me springlevend voel. Soms voel ik me net een machine die niet over haarzelf vertelt, maar het over een ander heeft.

Ik voel me sowieso een machine, alles gaat op de automatische piloot, in een waas en het lijkt het alsof mijn gevoel een beetje uitgeschakeld wordt. Ik leef maar het gaat een beetje zonder pieken, zonder dalen en ik vind het allemaal wel best. ben niet blij, niet echt heel vedrietig en denk vaak aan het einde van de dag" 'zo weer een dag voorbij'. Ik weet niet zo goed wat ik met dit gevoel moet, het zal wel weer een fase zijn. Er ligt weer een nieuwe week voor me, nog niet veel plannen maar dat is ook wel goed. Even weer een paar dagen rust zodat ik misschien weer wat uit de waas kan komen.

Ik vond het in ieder geval heel gezellig vandaag S en E, hoop dat we het nog eens over kunnen doen !

3 opmerkingen:

Marjolijn zei

Leuk om even oud studiegenoten te ontmoeten.
Maak er vandaag ook maar een lekker dagje van.
Zonder duiven en met zon..!!

Ibella zei

het valt niet mee, om je elke dag goed te voelen, het is niet vanzelfsprekend. Er zou een handleiding bij moeten zijn om te leren leven met kanker en hoe ga je ermee om hoe jij je mag voelen, want dat is het meest moeilijke. Ëén ding is zeker, in die waas leven hoeft niet, je mag je gevoelens toelaten

Anoniem zei

Hoi Karin,

Het was gezellig gisteren! Hopelijk zie ik je snel weer!

groetjes Susan