Vandaag kan ik weer een behandeling toevoegen aan mijn lijstje van behandelingen die ik gehad heb. Vandaag heb ik de lumbale punctie gehad. Voor de ingreep had ik naast de pijnstilling, methadon, ook nog een oxazepam gekregen. Ik viel in slaap en ik was in een diepe slaap toen de neuroloog naast mijn bed stond voor de punctie. Het was erg lastig om mij weer wakker te krijgen. De neuroloog had alles verteld maar ik had mijn ogen nog dicht. Hij wilde beginnen maar doordat ik mijn benen moest optrekken werd ik wakker. En ik reageerde vreemd. Ik wist niet waar ik was, ik wist niet meer wie er bij mij waren, ik herkende JW ook niet meer. Ik kon helemaal geen zinnen meer vormen en brabbelde maar wat onverstaanbare onzin. Ik was helemaal verward. Het enige wat ik nog kon duidelijk maken was dat ik bang was en dat ik geholpen wilde worden. En als JW dan zei: "Ik ben hier en ik help je je hoeft niet bang te zijn er is niks aan de hand" antwoorde ik: "Wie ben jij en je doet helemaal niks om mij te helpen". JW moest hierom huilen en toen zei ik "Als er niks aan de hand is, waarom huil jij dan".
Na 15 min. kwam ik echter stukje bij beetje weer bij zinnen. De zaalarts vroeg mij heel rustig allemaal vragen zoals wat voor dag het was. Ik had het bijna goed, ik dacht dat het woensdag was. Ik zag JW niet dus ik vroeg waar mijn man was. Gelukkig herkende ik hem weer. Ik kon mij ook weer herinneren dat ik een punctie kreeg. De neuroloog ging snel aan de slag. De ingreep zelf ging best goed, ik had wel drie keer een scheut pijn maar ik had het erger voorgesteld. JW was opgelucht dat ik weer mezelf was en dat de punctie gelukt was. Ik zelf ook. Ik wist echter nog steeds niet waar ik was. Het heeft nog wel een halve dag geduurd voor ik mezelf weer kon herinneren wat ik gedaan heb en gezegd heb. Niet echt leuke herinneringen.
Ik heb de laatste 24 uur slechts 1x gespuugd. Dat vind ik een hele verbetering. Ik heb ook veel gegeten. Dat wil zeggen, twee boterhammen een klein stukje gehaktbal en een kopje soep. Drinken ging ook best goed. Ik heb misschien ontdekt dat ik niet goed tegen afgekoelde thee kan. Ik heb afgelopen tijd 2x gespuugd na het drinken van afgekoelde thee. Dat ga ik dus niet weer drinken.
JW helpt laatste tijd met blog. Ik roep wat zinnen en onderwerpen. Dat prutst hij dan tot een blog. Soort prive amateur beleidsmedewerker ;-)
** edit *** 21:36 tweede keer overgegeven
16 opmerkingen:
Lieve Caroline en JW,
Wat een eng idee dat je zulke nare herinneringen hebt overgehouden aan de limbale punctie. Wel fijn dat het je toch redelijk is meegevallen.
Goed zeg dat je weer wat gegeten hebt en dat je zo weinig hebt gespuugd.
Vreemd hè dat spugen na de thee, maar eerlijk gezegd heb ik daar ook altijd last van. Zelf drink ik al helemaal geen thee meer.
Ik hoop dat het wat het eten en drinken betreft zo blijft doorgaan en dat je snel weer zult aansterken.
Dikke knuf voor jullie en dank aan JW dat hij er een duidelijk verhaal van heeft gemaakt.
Sterkte en liefs,
Jose
Hallo Karin, wat een slecht nieuws toen ik je blog las, ik had het een tijdje wat minder vaak bijgehouden maar schrok hier erg van. En heel naar dat je die ervaring had vandaag met die verwardheid. Misschien ook wel al die medicatie die natuurlijk flink op je waarneming werkt, al die opiaten. Ik hoop ik hoop met al mijn kracht dat je er weer boven op klautert. En als dat toch tegenvalt, dat je dan in elk geval je hoofd erbij mag houden, dat je dat gegund wordt. Het leven is al oneerlijk genoeg zou je zeggen. Veel sterkte, ook voor JW natuurlijk. Groet! Froukje
Nou JW heeft het goed gedaan hoor....het valt niet eens op ;)
Pfffffffft en wat heb ik toch ook met JW te doen zeg. Dit is voor hem ook heel erg moeilijk!!
Ik hoop dat de punctie het leed van gisteren toch enigszins verzacht, maar het blijft een kutzooi. Jullie zijn de hele dag al in mijn gedachten.
Die oxazepam....dat is me toch geweldig spul. Helemaal voor dit soort dingen. Ik kan mij nog herinneren dat we Nicky vroeger naar school moesten brengen omdat ik de bronscoscopie had en vlak voor die tijd had ik zo'n oxazepam ingenomen. Nou..ik leek wel zo stoned als een garnaal en wat was ik blij dat alleen de leerkrachten mij als een dronken dropje zagen en dat er nog geen moeder op het plein was ;)Want doar kriej proat van in Almelooooo.
Dikke vette knuf van mij XXX
Ben een tijdje van internet af wegens virus in computer en kapot modem. Na 10 dagen kan ik weer interent op en ik schrik mij rot. Ik had al geen lekker gevoel toen je steeds maar pijn bleef houden maar dat het zo erg zou worden met zo'n uitslag had ik toch niet verwacht.
Caroline, voor wat het waard is, ik denk aan jullie.
Hallo Caroline en JW,
Wij wensen jullie beiden veel sterkte in deze voor jullie zo moeilijke tijd. In onze gedachten zijn we bij jullie.
Sterkte en liefs,
Oom Henk en tante Anny uit M.
Gelukkig is de lumbaalpunctie goed gegaan.
Maar je maakt wat mee zeg.
Sterkte voor jullie beidjes in deze moeilijke tijd.
Hallo Caroline,
Je hebt in ieder geval een geweldige medewerker ingehuurd, lijkt net of je het zelf schrijft.
Toe ik op de IC lag en morfine kreeg heb ik dat ook gehad dat ik van die wartaal deed dus dat komt beslist door allemaal die opiaten. (ik schold mijn broer verrot dat ie voor iedereen frites had meegenomen en voor mij niet en nog meer van die gekke dingen) Later hebben we er om gelachen.
Hoop dat de pijn minder gaat worden en jullie weer vlug thuis zijn.
Denk aan jullie en ik ben zo blij dat jij en ook veel andere kakels een ECHTE vent aan jullie zijde hebben en niet van die kluun-achtigen.
Hele dikke knuffel voor jullie allebei,
Guus
Goedemorgen Caroline,
Gelukkig heb je de punctie achter de rug. Hopelijk hebben jullie vandaag tijd van bijkomen.
Ik wens jullie veel sterkte.
Een lieve groet uit Marknesse
Monique
lieve caroline,,,,,,ben blij dat je die punctie hebt gehad,wat zou het vreemd zijn geweest om niets meer te weten en te herkennen,,,maar wat een wereld gozer heb je naast je staan!ben blij te lezen dat je iets meer hebt kunnen eten,,,,ik denk aan je! lieve groeten ,thea
Wat een vreselijke ervaring voor jullie....
Wel fijn dat je wat hebt kunnen eten en het overgeven minder lijkt te worden.
JW schrijft helemaal in jou stijl, knap van hem!
Veel succes vandaag.
xx
Wat een rare ervaring lijkt me dat zeg!! Ben blij te lezen dat je minder aan het spugen bent, want dan komt er meer energie voor andere dingen. Zelf vond ik waterijsjes altijd een verademing, zowel voor het breken van de onsmakelijke smaak die je hebt en lekker iets fris in de mond te hebben. Wens jullie beide veel kracht en liefde toe.. Liefs Karinneke x
Jeetje Karin, wat een schrik. Ook ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar ik wil je toch een hart onder de riem steken vanuit het Brabantse land. Heel veel sterkte en hopelijk mag je snel en zo pijnloos mogelijk naar huis. En complimenten voor je beleidsmedewerker ;-)
Toi, toi, toi!
Liefs Ellen
Hallo Karin,
Als we je zusje of PP tegen komen vragen we altijd even hoe het met je gaat. M heeft me verteld over je geweldige dagboek. Toevallig keek ik vandaag even en las dat t vreselijk moeilijk is op t moment.
We willen jou en je man toch een hart onder de riem steken.
Sterkte en liefs Wilco P en Sabine B
(oude buurtjes uit Angelslo)
Kom je even een kusje brengen. xxx Liefs Karinneke
Lieve Caroline en JW,
Knap van jullie beide dat jullie na zo'n dag zo'n mooi blog kunnen schrijven. Respect !!
Hoop dat het gauw beter met je gaat en het zombie gevoel snel weer verdwijnt.
Liefs vanuit de Brabantse Kakel
Hi Karin en JanWillem,
jullie schrijven doet me denken aan die eerste opname. Zo'n schrik, zon verbijstering. En meteen gaven jullie zo'n kracht af.Ik weet niet meer hoe je die olifantenfocus toen noemde. Maar ik hoop dat je zo'n focus weer vindt om deze periode samen te overbruggen. Kracht & wijsheid, groetjes Marjo.
Een reactie posten