zaterdag 5 november 2011

R en N

Dit wordt volgens mij alweer mijn negende nacht in het VUmc. Ik heb al meer dan een week mijn eigen blog niet meer geschreven, best raar. JW schrijft het blog aan de hand van mijn aanwijzingen en leest altijd het blog voor voordat hij het publiceert, toch zijn de blogs anders dan die ik zelf schrijf.

Ik heb gisteren na het publiceren van het blog toch nog weer een beetje gespuugd. Vanmorgen na de boterham ook weer. Flink balen dus.

De routines weten jullie wel inmiddels. Wat vandaag bijzonder was dat R en N en de zus van JW en haar partner op bezoek waren. R en N hebben mijn bed versierd met enorm veel magnetische boerderijfiguurtjes. Van varkentjes tot boerinnetjes tot mandjes met eitjes. Mijn bed en nachtkastje zitten er onder. R bleef wel veilig uit de buurt, hij was toch wel bang mij zo te zien. N niet, die vloog gelijk op me af en gaf mij een knuffel. Ze zijn maar 5 tot 10 minuten geweest maar ik was bekaf. Ze wilden na een pauze beneden in het ziekenhuis nog eventjes afscheid nemen maar dat hebben ze maar gedaan door via het raampje van de deur te zwaaien. Ik was zelf in een diepe slaap. Toch ben ik blij dat ze zijn geweest.

Ik heb ook weer een klysma gehad. Vervelend, maar het lucht wel op. Ik heb nu in de avond nog steeds hevige buikkrampen helaas. Ik heb van de verpleging een warme handdoek gekregen wat lekker is. Toch heb ik iets ontdekt wat nog lekkerder is, de verpleging noemt het tegendruk. Ik lig dan op mijn buik, JW zijn vlakke hand tussen mijn buik en het bed met de palm naar boven gericht en dan gaat hij drukken op mijn darmen. Heerlijk.

Tja wat valt er verder te melden. Ik ben toch wel moedeloos. Ik vecht om te eten en te drinken en daarna om het binnen te houden maar het valt mij zwaar. Er is ook altijd wel wat, of rugpijn of buikpijn of hoofdpijn of ik moet overgeven of ik ben zo high als een schele orang-oetang. 

Leuk leven: nee
Geen keus: ja
Hoop: weinig

Conclusie: Er moet wat veranderen wat en hoe weet ik zelf ook nog niet.

8 opmerkingen:

Jose zei

Hele dikke kus en knuffel voor jullie alletwee.
Liefs en sterkte,
Jose.

Guus zei

Hey Caroline en JW,
Het is zo ontzettend moeilijk om nu iets bemoedigends hier neer te zetten. Ik leef zo ontzettend met jullie mee en dat zullen een hele hoop mensen doen, daar ben ik van overtuigd.
Ik hoop, bid en duim voor jullie dat er nog wat leuke dagen mogen komen.
Jullie zijn toppers.
Veel liefs,
Guus

Marjolijn. zei

Je hebt een goede tijdelijke vervanger aan J.W. niks mis mee hoor. Hij doet het goed.
Leef met jullie mee.
Veel sterkte voor jullie beidjes.
Lieve groet.

Loekie zei

Kan alleen maar zeggen dat ik heel erg aan jullie denk.

Anoniem zei

lieve caroline en hoi jw!

fijn dat de kleintjes zijn geweest ,je bent dol op ze ,das te merken ,wat lief dat ze je bed en nachtkastje hebben versierd.
ik hoop dat je je vandaag iets beter voelt en dat je je eten binnen kunt houden,en dat de pijn minder is.
heel veel liefs,,,,en een dikke kus van mij voor jou! liefs,thea

Esther zei

Idd lieve Caro, dit is geen leuk leven........dit is gewoon zwaar kut! Godverrrrrr en het is weer november :(
En zo te lezen is er ook weinig hoop en ik kan mij voorstellen dat je dit snel veranderen wilt en daar moet je heel goed over na gaan denken.
Het is heel moeilijk om iets leuks neer te zetten en ik hoop dat, als je thuis bent, toch een paar leuke dagen met JW hebt.
En JW jij bent een echte topper....je doet je naam echt eer aan.
Veel liefs en groetjes uut Almeloooo

mar zei

tja, ik wil hier ook iets achter laten en kan alleen bedenken dat je echt nog wel een paar dagen samen met je JWeetje hahahaha zal doorbrengen. Jullie 2 samen zijn echt Toppie........ als ik top gebruiken mag , maar inwendig hoop ik echt voor 300 procent dat je nog even opkrabbelt en nog een weekje of wat thuis mag doorbrengen met JW ( die het daadwerkelijk super doet als jou vervanger) en met ons , want wij zijn als kakels en ik ook als kakel zelf heel erg aan je gehecht XXXX
lief carootje, karin , benjamin. ..............................
tot thuis XXXXXX

hendrike zei

Nee lieve Caroline, dit is geen leuk leven, dit is een verdomd zwaar en onmogelijk leven.Hoop dat je thuis nog wat fijne momenten krijgt met mensen die je dierbaar zijn en de klachten onder controle te houden zijn.Vind het zo erg voor jullie....
Ik heb heel veel waardering voor jullie allebei.
Wens jullie veel kracht en wijsheid en brand een kaarsje voor jullie.