Q

Ik heb vannacht weer een drama nacht gehad. Ik had verschrikkelijke pijn. Ik werd er gek van letterlijk. De verpleging heeft er alles aangedaan wat ze konden. Het enige wat ik eigenlijk wou was een prikje dipidolor en die konden ze mij niet geven. Ik zat namelijk op een oxnynorm pijnstillingschema dus dat konden ze mij niet geven zonder interventie van het pijnteam of een arts. De verpleegster heeft hele ziekenhuis afgebeld. Het pijnteam zat vast op een klus in de operatiekamer of iets en konden niet meteen komen. Uiteindelijk heeft een dienstdoende internist toestemming gegeven, helaas had ik toen al 2 uur pijn. Op de een of andere manier werkte het prikje ook niet echt goed. Gelukkig kwam toen het pijnteam met nog operatieachtig uitziende kleding aan en gaven me nog een shot met iets hogere dosis. Toen ging de pijn helemaal weg na een half uur.

Later heb ik nog een shot gehad en overdag weer op het oxynorm schema. Oxynorm erin, 5 minuten wachten en braken. Dat werkt gewoon niet is dan mijn conclusie. 

Terwijl ik aan het douchen was kwam een arts van het pijnteam langs. JW was aan het bedverschonen zodat ik gelijk na het douchen in een fris bedje kan. De arts was toch aan het wachten en heeft JW geleerd hoe je een bed op maakt. Vooral hoe je de lakens moet neerleggen zodat de zoomen naar binnen zijn gevouwen maar dat terzijde. 

Het belangrijkste is de conclusie dat mijn basis pijnstilling te laag is en ik daarom constant aan het escapen ben. De oplossing: basis pijnstilling verhogen via een grotere morfine pleister en voor de escapes een neusspray. Ik heb het de hele dag geprobeerd maar als escape werkt de spray niet goed genoeg. Het kan ook komen dat de ophoging van de basis pijnstilling nog tijd nodig heeft maar ik heb inmiddels weer een dipidolor shot gehad. Gelukkig krijg ik hem nu zodra ik er om vraag.

Ik heb sinds ik de oxynorm heb laten staan niet meer gespuugd en best goed gegeten en gedronken. Daar heb ik dus wat minder stress om. Verder is JW opperdepop en slaapt vanavond in het gastenverblijf. Ik wil liever niet alleen zijn vannacht na twee drama nachten en gelukkig bood mijn zusje aan om vannacht bij mij te slapen. Die is dus nu hier en ik ben gelukkig niet alleen en JW kan een goede nacht maken. 

Q is ook nog heel even langs geweest en we hebben lekker kunnen zeuren over alles wat met de kuka te maken heeft. Ik was wel beetje wazig en sloom van de pijnstilling maar toch was het erg leuk. JW heeft nog gedineerd met Janneke (ik gok patatje joppie oid) dus die zal wel weer energy af getapt hebben.

Wat de uitslag over de tumorcellen in mijn hersenvocht is kan nog wel even op zich laten wachten. Misschien nog wel een week :-(