Het is maandag. Het ziekenhuis start weer op in volle sterkte na het weekend. Vanmorgen in alle vroegte stond prof. Z. al aan mijn bed. Hij zei dat hij alles al wist wat er gebeurd was dus daar hoefde ik niet over te beginnen, hij wilde even 1 ding weten: Hoe het met mij ging nu.
Later op de dag kwamen nog twee anesthesisten van zijn team mijn pompjes een soort APK te geven. Nieuwe batterijen, nieuwe slangetjes, bacteriefilter controle etc. De morfine pomp kwam niet door de keuring. En werd vervangen. Ik lag met de rug naar hun toe en ik hoorde ze rustig sleutelen aan alles af en toe zeiden ze wat tegen mij of maakten we een grapje, best gezellig. Verwacht je toch ook niet van een pijnteam :-)
Na de pompjes APK werd ik gewassen en vertroeteld door de verpleging. Nieuwe pyama aan, geurtje op dat soort dingen. Bovendien wilde ik graag op mijn andere zij liggen. Wel een beetje risicovol want ik heb het eerder geprobeerd en na 2 uur kreeg ik dan pijn. Het plan was nu een uur te doen en dan weer terug te draaien om de pijn te slim af te zijn. Het was bijna gelukt. Na 50 minuten kreeg ik toch een beetje pijn. Snel werd ik weer gedraaid.
Toen een bliksem bezoekje van A en E. Ik heb volgens mij maar 1 woord gezegd tegen ze maar wel lief dat ze helemaal gekomen zijn! Wat ik ook nog moet zeggen, JW en M hebben hun biertje gehad hoor. Ze zijn zelfs ervoor buiten het ziekenhuis geweest. Wel even lekker voor JW.
Aan het einde van de dag kwam de longarts en de zaalarts nog langs. Ze moesten even wennen aan het feit dat ik zo helder en pijnvrij in bed lag. Ze hebben mij vrijdag gezien en toen was het niet zo goed met mij. Ik had vrijdag zelf ook zoiets, vandaag moet ik maar sterven. Volgens mij had iedereen er toen een zwaar hoofd in dat ik het weekend zou halen. Alleen prof Z. had nog wel het idee dat de spinaal katheter de pijn weg zou krijgen. Niemand weet natuurlijk voor hoelang, maar tot nu toe werkt het wel. De artsen vertelden mij dat er nu wel een nieuwe situatie is ontstaan. Ze gaan morgen met het hele team overleggen en wat opties bespreken. Ik ben benieuwd.
In de avond ging het heel goed met mij. Ik had een paar slaap prikjes (midazolam) overgeslagen en was echt helder. Ik had zin om vanavond mijn blog weer helemaal zelf te maken. Terwijl ik crushed ice aan het eten was met yoghurt had ik mij ook bedacht dat ik weer net als vanmorgen even op mijn andere zij wilde liggen. Zo gezegd zo gedaan alleen ging het wel meteen fout eigenlijk. Binnen 10 min kreeg ik pijn en pas na 2xDipidolor en 2x midazolam voelde ik het niet meer en na anderhalf uur was de pijn helemaal weg maar ik ben nu dus wel enorm suf.
Nu klinkt het in de laatste blogjes misschien net of het goed met mij gaat. Toch is dit niet zo. Ik merk elke dag dat ik slechter wordt. Vandaag merkte JW duidelijk op dat mijn spreken minder goed gaat bijvoorbeeld. Mijn slijmvliezen worden dikker en taaier en ik begin doorlig plekken te krijgen en ik kan maar in 1 houding liggen. Ik ben benieuwd wat ik morgen weer moet inleveren. Maar...
Ik leef nog wel.
29 opmerkingen:
Meid wat een bewondering heb ik voor... Wat ben jij een bikkel.. Dikke knuffel uiteraard ook voor JW xxx
Dat het goed gaat met jou is niet wat ik denk bij het lezen van je blogs. Wel begin ik steeds meer bewondering te krijgen voor jou en JW. En ik ben heel blij voor jou dat ondanks de suffige momenten (understatement) je toch nog kunt genieten van alle bezoek, ook al is het dan maar een paar minuten. Ze zijn zo waardevol, deze dagen.
Jullie zijn echt geen moment uit mijn gedachten.
Hoi. Ik sluit mij aan bij Loekie, dat ik ook niet het idee krijg dat het goed met je gaat door het lezen van je blogs. Ik heb veel bewondering voor jullie. Ik heb je heel wat keren zien voorbij komen op mijn beeldscherm de laatste dagen, en denk aan jullie. Veel kracht en moed weer voor de komende nacht.
And I continue to hope for a miracle, because you are so strong!! But only if that miracle means good quality time and no pain!
Hugs,
Jazz
Als ik je blog lees, denk ik niet dat het goed gaat met jou meissie.
Wel dat je ongelooflijk veel kracht hebt en heel sterk bent.
Ik wens je veel sterkte en moed.
Ongelooflijk dat jij nog steeds je eigen blog wil schrijven. terwijl het steeds slechter gaat. Ik ga je steeds meer bewonderen ( en ik ben niet de enige als ik hier alles lees). Jij bent voor velen een voorbeeld, en JW ook.
Dikke knuffel voor jullie beide.
En ik had ook niet het idee dat het goed ging met je....het eerste wat ik nu 's morgens doe, is de de laptop openen om naar je blog je gaan. Vlak voor slapen doe ik dat ook. Jaja, jij wordt wakker en gaat slapen met mij ;-)
Maar ik heb wel zoveel bewondering voor je hoe jij met die shit omgaat. Dat jij nog gewoon je eigen blog wil schrijven en dat jij ook nog kan genieten van die paar minuutjes bezoek.
Caro, jij bent echt een kanjer.
Volgens mij is morgen op tv over 'Sta op tegen kanker'en Guus was al voor je gaan staan. Nou....ik sta ook op ;)
lieve caro en hoi jw,
grote bewondering,diep respect,ik heb geen andere woorden voor jou ,en jw natuurlijk.
een hele dikke kakel kus,,,,liefs,thea
Je bent inderdaad een bikkel. Dat het slecht met je gaat kan ik iedere dag lezen, maar ook dat je geniet van alle kleine dingen.
Heel veel sterkte en pijnvrije momenten!
Jacqueline
Diep, diep respect voor jou en de mensen om je heen. Ik hoop dat de pijn nu goed te beheersen blijft.
Wat een kracht schuilt er in jou! Toch ook veel sterkte gewenst....
Een falend pompje? Dat is niet voor het eerst dat jullie dat weten op te merken. De humor waarmee je dat beschrijft tekent ook de moed waarmee je/ jullie de pijnen trotseren. Het doet me denken aan aan je eerste herstelperiode met nuchtere humor in de video’s. En ook aan dat nummer van Andre van Duin met z’n boutjes en moertjes en schroefjes. De zwaartekracht tegen de kuka. Hier in Grun op het platteland denken we vaak aan jullie, aan de kracht van duimen en een wonder dat onspruit uit de mist. Keep (crushed) cool, Marjo
Wat heb ik veel respect voor jou en JW. Wat ben je een vechter.
En wat was ik super blij dat ik, na een paar dagen afwezigheid, blij dat ik toch weer al je (jullie) blogs kon lezen. Heel veel bewondering heb ik voor je. Sterkte en kracht en heel veel dikke knuffels voor jullie.
Sluit me helemaal aan bij Jazz, liefs Karinneke x
Nee, ik snap heel goed dat het verre van goed gaat, maar hoe jij en JW er mee om gaan vind ik wel heel knap.Je bent veel in mijn gedachten.
Heel veel sterkte Caroline.
Hoi Carolien,
Vanuit een mistig Drenthe kan ik me alleen maar aansluiten bij de rest.
Wat geweldig Karin dat je nog wat extra tijd krijgt ondanks dat je elke dag weer een stukje in moet leveren. En wat een kracht en moed heb je. Ik maak een diepe buiging voor je en ook voor JW.
Ook al kennen we elkaar niet toch geef ik je een hele dikke knuffel want ik bewonder je en leef heel erg mee.
C.
Carolien,
Wij volgen je "dagboek" pas de afgelopen dagen ... en zien hoe dapper en krachtig je je "mannetje" staat!
Vol bewondering en met veel respect zeggen we ... toi, toi, toi Carolien
............ zet je schrap .........
Liefs
ouders van Fleur
Ik kom je een groet en respect brengen caroline
liefs voor jou en JW
Irma
Door het elke dag trouw bijhouden van wat je doormaakt in je blog, is het voor de volgers ook intens en emotioneel. Deze kop is dan ook meteen duidelijk, bij de vorige post zag ik een heel verhaal staan en dacht oh nee! Dus snel naar beneden gescrold, om te kunnen lezen dat je er nog bent --> Phew. Mooi dat je nog van de kleine dingen kan genieten! Ik wens je nog veel van deze momenten toe!
Met veel bewondering volg ik dit oneerlijke gevecht…
Marc
@ JW: Klasse actie van Klep om langs te komen!
RESPECT!!!
Liefs uit een koud Zweden
Renate
RESPECT!!!
Liefs uit een koud Zweden
Renate
vanuit een heet sydney aussie een krabbel;
IK BEN ZO TROTS OP WAT JE STEEDS DOET BENJAMIN............ en ik duim duim duim dat je steeds niet al te veel pijn hebt, maar je hebt mij bewezen dat er superkakels bestaan ..........jij bent er eentje liefie ..........XXXXX
mar uut aussie
'k Volg je nu al een tijdje, en mijn bewondering voor je groeit alleen maar... Wat ben jij een sterke vrouw, echt ongelooflijk! Mijn respect voor je is grenzeloos... Ik wens je nog hele mooie dagen toe, pijnloos en met lekker veel crushed ice met lekkere smaakjes, leuke verrassingsbezoekjes, veel heldere momenten, en een geruisloos einde, waarbij je bijna onbewust overgaat naar de andere kant. Ik zou je zoveel gunnen, maar ik kan niet meer dan je laten weten dat ik veel aan je denk.
ik sta op voor jou en neem ook mijn petje voor je af ,dat petje ga ik nu speciaal voor je opzetten !!!!!!!!!!!!dikke kussssssssssss claudia
Bewonderenswaardig hoe jij met deze rotziekte om weet te gaan. Altijd weet je wel weer lichtpuntjes te zien. Onvoorstelbaar, wat een positief ingestelde vrouw. Diep respect! We kennen je niet persoonlijk, wel je schoonouders, maar kunnen niet anders zeggen dan dat je een TOPPERTJE bent. Denk dat er velen zullen zijn die heel veel kracht uit je dagelijkse blogs halen.
We wensen jou, JW en je familie heel veel sterkte toe.
Peter en Leny
Lieve Karin, een groet voor je vanuit mijn hart.
Corrie ( Vnn en HBH )
Hoi Carolien,
Eigenlijk heb ik iedere keer weer vernomen hoe het met je gaat via mijn vrouw, Esther. Ik volg je absoluut en ik denk, zeker nu, elk uur van de dag aan je. Ik ben zelf niet zo'n 'reageerder', maar ik vind het nu wel een keertje tijd worden dat ik reageer. Ik heb echt heel veel respect en bewondering voor je en hoop dat je nog een tijdje zonder al te veel 'ellende' en pijn mag leven. Mijn respect gaat ook zeker uit naar JW. Ik weet in zekere mate natuurlijk ook wat er allemaal in hem omgaat. Ik hoop dat je weet wat ik daarmee bedoel.
Geniet van alle kleine dingen.
Vooral de 'crushed ice'. Wat een oplossing... super.
Dikke knuf van mij Anouk, Nicky en Es.
Lieve Carolien, we denken veel aan jullie en lezen met bewondering mee. Diep respect voor je strijdlust, moed en positieve toon. Sterkte en hou je taai. Knuffels uit Arnhem, S.S.T.R
Hallo Karin,
Ik volg je blog nu een tijdje via mijn vrouw Chantal. Jouw oud buurmeisje uit Angelslo.
Wil jou en JW en jouw familie zeggen dat wij in gedachten bij jullie zijn.
Het leven is zo oneerlijk! Waarom moeten jullie dit allemaal meemaken! Elke dag lezen wij jouw blog en denken, gelukkig ze is er nog!
Karin, JW en familie en alle ander lotgenoten heel veel respect gaat uit naar jullie! Ik hoop dat jouw blog nog lang aangevuld gaat worden. Ik wens jouw nog veel fijne en pijnvrije momenten toe met alle mensen de jou lief hebben.
Ik sta ook op tegen kanker! Ik sluit mij bij alle woorden van alle mensen aan die een reactie op jouw blog hebben achtergelaten!
Veel respect en liefs uit emmen
Andy (man van chantal)
Een reactie posten